την περασμένη Τετάρτη μάζεψα μαζί με τον ''δασκαλό μου'' ένα μελίσσι που ήταν μέσα σε τοίχο, κάτω απο πέτρα.
Όταν ρώτησα τον μελισσοκόμο που μου δίνει τα φώτα του ''τον δάσκαλο'' όπως τον φωνάζω, αν μπορούμε να το πάρουμε, μου είπε (πριν το δει), ότι αν είναι σε χτισμένο τοίχο θα πρέπει να ξυλώσουμε πέτρες, αλλοιώς άστο εκεί που είναι.
Ευτυχώς δεν χρειάστηκε, και έτσι απόκτησα ένα όμορφο μελισσάκι.
Είχε σπιτώσει κάτω απο μία πέτρα, που απο κάτω είχε ένα κενό περίπου 20χ40χ40
Σηκώσαμε την πέτρα, και
1) βρήκαμε την βασίλισσα και την βάλαμε μέσα στην κυψέλη - ένα πενταράκι-
2) πάνω σε 2 συρματωμένα τελάρα, χωρίς κερύθρα κόλησε τα μεγαλύτερα κομμάτια κερύθρας που ήταν μέσα στην πέτρα με τον γόνο που είχε και αμέσως μαζεύτηκαν και οι περισσότερες μέλισσες μέσα
3) κλείσαμε το καπάκι (επιβεβαιώνοντας πάλι ότι η βασίλισσα ήταν μέσα), και αφήσαμε την κυψέλη για 1 μέρα δίπλα στην τρύπα.
Ήταν τρομερό το θέαμα να βλέπεις όλο το σμήνος μαζεμένο στην πόρτα να προσπαθεί να μπεί μέσα.
Ούτε σιρόπια, ούτε τίποτα.
Η βασίλισσα μέσα και οι κερύθρες με τον γόνο τον δικό τους
Την άλλη μέρα το μεσημέρι πήγα και έβαλα ακόμα 3 τελάρα άκτιστα, και το βράδυ την πήρα ΄στον δικό μου χώρο.
Δεν είχε μείνει ούτε μία μέσα στην τρύπα.
Το άφησα στον καινούργιο χώρο 3 μέρες στην ησυχία του κλειστό, και σήμερα που το άνοιξα είναι μια χαρά.
Άρχισαν να χτίζουν και ένα πλαίσιο
Δεν ξέρω τι θα κάνω με τις κερύθρες του. Μου είπε ο δάσκαλος ότι θα τις βγάλουμε όταν πρέπει.
Θα σας πω μόλις μάθω και εγώ.