Ένα σημαντικό ζήτημα στο οποίο κανείς μας δεν δίνει σημασία.

Πρώτα απ΄όλα περαστικά σου και τελευταίο να είναι!

Το βαλιτσάκι με τα φάρμακα σε ένα εύκολα προσβάσιμο σημείο (ή και πάνω μας σε τσαντάκι "μπανάνα") είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ!

Ωστόσο η άποψη μου είναι ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση. Προσωπικά έχω φάει πάρα πολλά τσιμπήματα και δεν παρουσιάσα κάτι άλλο πέραν των συνηθισμένων συμπτωμάτων, δηλαδή τοπικό οίδημα και φαγούρα για 1-2 ημέρες. Όπως όλοι γνωρίζετε βέβαια, αυτό δεν σημαίνει τίποτα αφού σε κάποια φάση μπορεί οποιοσδήποτε να εκδηλώσει αλλεργικά συμπτώματα, ακόμα και αν στο παρελθόν δεν είχε ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Επειδή στα μελίσσια πάω μόνος μου και επειδή θεωρώ αστείο το να έχω τρεχάματα από τσίμπημα μέλισσας, αποφάσισα σε κάποια φάση, περισσότερο σαν στοίχημα, να βάλω ως στόχο τα 0 τσιμπήματα για όσο περισσότερο διάστημα μπορούσα. Θεώρησα τον εαυτό μου αλλεργικό άτομο (ενώ δεν είμαι) και προσπάθησα να δω αν θα τα κατάφερνα. Αυτό έγινε περίσυ στα μέσα του καλοκαιριού περίπου και ενώ μετρούσα ήδη δεκάδες τσιμπήματα από την έναρξη της σεζόν, καθότι τα μελίσσια μου είναι ιδιαίτερα επιθετικά. Δεν έκανα κάτι υπερβολικό, απλά δοκίμασα διάφορους συνδυασμούς προστατευτικών ρούχων και βελτίωσα όπου μπορούσα στα σημεία. Τελικά κατέληξα σε μακρυμάνικη μακό μπλούζα, ολόσομη φόρμα χωρίς μάσκα και φορετή από πάνω 1/2 στολή με μάσκα τετράγωνη που φέρει συρμάτινο πλέγμα. Στα πόδια μποτάκια ή άρβυλα και χοντρα μελισσοκομικά γάντια. Το καλοκαίρι μια ποδηλατική - καμπούρα - υδροδοχείο με σωληνάκι "πιπίλα" γεμάτη με 3 λίτρα δροσερό νερό εξασφάλιζε την αναπλήρωση των υγρών που έχανα με την εφίδρωση. Ντυνόμουν φυσικά πριν πάω στα μελίσσια και αφού έκανα πάντα μια σύντομη επιθεώρηση του εξοπλισμού και έβγαζα τα ρούχα αφού είχα μπει στο αυτοκίνητο και είχα βεβαιωθεί ότι δεν εχει μπει παρέα μου κάποια "συνεπιβάτης". Το αποτέλεσμα ήταν από τα μέσα του καλοκαριού πέρισυ μέχρι και σήμερα να μην με έχει τσιμπήσει καμία μέλισσα. Ο έξτρα χρόνος που σπαταλώ για να είμαι σχολαστικός και προσεκτικός, ζήτημα να είναι πέντε λεπτά. Δεν συγκρίνεται με τίποτα σε σχέση με τις επιθεωρήσεις που έχω αφήσει στην μέση και με το ξενέρωμα που έτρωγα όταν π.χ. διαπίστωνα ότι είχαν τρυπώσει μέλισσες μέσα στην στολή μου και δύο φορές μάλιστα επικίνδυνα μέσα στην μάσκα μου! Είχα πιο καθαρό μυαλό και δούλευα με άνεση χωρίς να έχω το νου μου μήπως βρουν κάποια κερκόπορτα η μελισσούλες και αρχίσουν το γάζωμα.

Αυταπάτες δεν τρέφω, οποιοσδήποτε ασχολείται με την μελισσοκομία, θα πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδεά ότι θα τον τσιμπάνε οι μέλισσες και απλώς οφείλει να είναι κατάληλα εξοπλισμένος για να το αντιμετωπίσει. Απλά εγώ προσωπικά, δεν δέχομαι να αφήνω στον πράγοντα τύχη το πότε και σε τι αριθμό θα με τσιμπάνε και προσπαθώ να το περιορίσω στο ελάχιστο δυνατό. Δεν είναι φόβος ούτε (κυριολεκτικά) φυγοπονία, απλά σεβασμός στην μέλισσα και ελαχιστοποιήση των πιθανοτήτων να συμβεί στραβή.

Περαστικα απο τα τσιμπιματα συναδελφε. θα εδεινα περισσοτερο βαση στο γιατι οι μελισσες εχουν αυτην την ανεξηγητη επιθετικοτητα φετος και περσυ! Δεν ηταν ετσι τα αλλα χρονια. Κατι γινετε εδω...

Βασικά εδώ στην Ρόδο και για το συγκεκριμένο συμβάν έπαιξαν ρόλο δύο πράγματα.
1. Η φύση της ίδιας της ράτσας που υπάρχει στη Ροδο. Δεν ξέρω αν το ανέφερα πριν αλλά εδώ όσοι προσπάθησαν να φέρουν μελίσσια απο την υπόλοιπη Ελλάδα τα χάρηκαν το πολύ για 8 μήνες. Είναι πολλοί οι εχθροί τους και η ράτσα που επιβίωσε εδώ δεν αστειέυεται. Γεμάτες μέλια γεμάτες γύρες και δεν το σκέφτεσαι να ανοίξεις καπάκι ούτε για πλάκα...(όχι που βλέπω κάποιούς και τρυγάνε με σαγιονάρα και κοντό παντελονάκι)... στον τρύγο δε αν δεν ξέρεις τι θα πει ξύλο (ΞΥΛΟ όμως) καλό είναι να είσαι ντυμένος αστρονάυτης με ισοθερμικά και στολή απο αμίαντο απο μέσα.. ( ).

2. Το τελευταίο διάστημα (και αυτό το παρατήρησα στην τελευταία επιθεώρηση) η μελιτοέκκριση δεν ήταν και στα καλύτερά της. Στην περιοχή που τα είχα πρώτες βροχές έριξε τέλη Δεκέμβρη (κάτι ψιλά) και τις υπόλοιπες απο μέσα Γενάρη και μετά... Αποτέλεσμα το ξυνάκι να βγαίνει ΤΩΡΑ (!!!) όταν πέρσυ γινόταν χαμός απο τον Δεκέμβρη κιόλας. Άρα έπεσε τρελή πείνα (είδα κάποιες, ευτυχώς όχι πολλές με τα κεφάλια σε κελιά νεκρές) Πρόσθεσε τώρα το γεγονός πως όλο το Φλεβάρη και τον Μάρτη την βγάζανε με μια μέρα περίπου την βδομάδα έξω, τρείς μέσα λόγω κακοκαιρίας και τις υπόλοιπες έτσι και έτσι καταλαβαίνεις πως είναι δικαιολογημένη η επιθετικότητα ειδικά όταν το μελίσσι έχει γόνο μέσα (πράγμα που εδώ συμβαίνει 12 μήνες τον χρόνο)...


Αυτά εντίπισα εγώ μέχρι τώρα και περιμένω τον δάσκαλο να έρθει να τις δει απο κοντά και να αποφανθεί... Όταν συμβεί αυτό θα σας γράψω περισσότερα.

theorodos έγραψε:

Γεμάτες μέλια γεμάτες γύρες και δεν το σκέφτεσαι να ανοίξεις καπάκι ούτε για πλάκα...(όχι που βλέπω κάποιούς και τρυγάνε με σαγιονάρα και κοντό παντελονάκι)... στον τρύγο δε αν δεν ξέρεις τι θα πει ξύλο (ΞΥΛΟ όμως) καλό είναι να είσαι ντυμένος αστρονάυτης με ισοθερμικά και στολή απο αμίαντο απο μέσα.. ( ).

Θόδωρε το χιούμορ σου πάντως δεν το χάσες !