Βαφη κυψελων

Παιδια αυτες τις ημερες θα αγορασω τις πρωτες τρεις κυψελες και θελω την βοηθεια σας. Τι πρεπει να προσεξω κατα την αγορα τους και τι υλικα να χρησιμοποιησω για την βαφη τους?

1. σε σημεία που έχουν ρόζους να τα κάψεις με καμινέτο για να βγει το ρετσίνι.
2. στοκάρεις κάθε ρόζο ή χαραμάδα και τρίβεις με γιαλόχαρτο.
3. δύο χέρια λινέλαιο μέσα-έξω (όχι τα πλαίσια)
4. μπογιά νερού

στο τέλος να μη μπορείς να δεις γυμνό ξύλο (ακόμα και το ξύλο κοντά στους αεραγωγούς).
κατά την αγορά θα σου σύστηνα να πάρεις με κινητούς πάτους και σήτα.

αυτά κάνω εγώ.
άλλοι συνάδελφοι έχουν άλλη διαδικασία

Δυο χερια μεσα εξω λινελαιο την επομενη η μετα απο τρεις- πεντε ωρες βελατουρα μαζι με 1/10 μινιο.Την επομενη ημερα δυο χερια λαδομπογια.Μπορεις να ανακατεψεις το λινελαιο μαζι με την βελατουρα σε αναλογια 1 λινελαιο 5 βελατουρα και λιγο μινιο.
Αυτα κανω εγω και ειμαι πολυ ευχαριστημενος.

Υπαρχει προβλημα εαν η λαδομπογια ειναι η κλασικη που αραιωνετε με νεφτι, γιατι ειναι μεγαλυτερης αντοχης και φτηνοτερη?

Αγοράζοντας τις κυψέλες του κάνω ένα πέρασμα με πατόχαρτο Νο 120 και κατόπιν 2 χέρια λινέλαιο ή βράσιμο σε λινέλαιο για 6' λεπτά στους 120ο βαθμούς. Στη συνέχεια ΝΕΟΜΙΝ μίνιο "ΧΡΩΤΕΧ" αραιωμένο με νέφτι (να είναι σχεδόν σαν γάλα) . Αφού στεγνώσει καλά, τρίψιμο με πατόχαρτο Νο 180 και στην συνέχεια (2) χέρια ντουκόχρωμα "MOBILAC" αραιωμένο με νέφτι. Με τον τρόπο αυτό έχω κυψέλες αρκετών ετών σε άριστη κατάσταση.
Βλέπε www.mesologgibee.blogspot.com αναρτήσεις (Φεβρουάριος-Μάρτιος - Απρίλιος 2011). Καλή επιτυχία

Παιδιά επειδή είμαι πρώην ελαιοχρωματιστής θα πρότεινα και μια άλλη μέθοδο. Το λινέλαιο και το ξεροζάρισμα ακούγονται σε μένα λίγο παλιομοδίτικα. Απλά αν θέλεις τρίβεις σπατουλάρεις δύο χέρια ακρυλικό στόκο , μετά ένα χέρι βελατούρα και μετά λαδομπογιά ένα ή δύο χέρια. Νερού ή νεφτιού ή οποία θα ξεμυρίσει σε μια με δύο μέρες το πολύ . Αυτό για λινέλαιο μέσα έξω το ακούω πρώτη φορά αφού παρακολουθώ ανάλογα θέματα. Το λινέλαιο το περνά***πιπέρι***ε παλιά σε πόρτες που σπατουλάραμε με λαδερό στόκο για να μπορέσεις ο στόκος να πιάσει στην επιφάνεια καλύτερα. . Τώρα όσον αφορά το κάψιμο των ρόζων δεν νομίζω ότι είναι και τόσο απαραίτητο αφού ένας ρόζος για να πεταχτεί και να δημιουργήσει πρόβλημα θα περάσουν χρόνια σύμφωνα με την εμπειρία μου από ένα σωρό πόρτες και κάσες που έχω σπατουλάρει. Αν γίνει αυτό τον αφαιρείς στοκάρεις την τρύπα και συνεχίζεις. Το λινέλαιο είχε την αποστολή να δίνει μια υγρασία στο ξύλο και να το διατηρεί . Τώρα αν το ξύλο είναι καλό και έχει και την ανάλογη υγρασία δεν βλέπω γιατί πρέπει να περαστεί λινέλαιο και εφόσον την προστασία την χρειαζόμαστε πιο πολύ από έξω . Κλείνοντας και για να μην πάρω κανέναν στο λαιμό μου θα ήθελα να πώ ότι την μέθοδο δεν την έχω δοκιμάσει αφού και εγώ είμαι καινούργιος μελισσοκόμος και δεν έχω βάψει ακόμα κυψέλες μόνος μου αλλά στην πρώτη ευκαιρία αυτός θα είναι ο τρόπος μου δεδομένης της εμπειρίας μου και αφού έχω βάψει εκατοντάδες πόρτες με την μέθοδο που περιγράφω παραπάνω.

Προς βετερανος.εγω προσωπικα τις βαφω με λαδομπογια με νεφτι δεν ξερω αν υπαρχει προβλημα ας μας πει καποιος απο τους παλιους μας.

Εγώ πάντως τις δικές μου τις πέρασα δυο χέρια μίνιο σιδήρου, το πορτοκαλί, και δυο χέρια λαδομπογιά, και είναι μια χαρά.
Εννοείται μίνια και μπογιές μόνο απέξω.

Παιδιά συμφωνώ μαζί σας . Αν στοκαριστεί και περαστεί δύο χέρια μινιο και λαδομπογιά όπως προτείνει ο ένας ο άλλος φίλος δεν θυμάμαι τι πρότεινε , πιστεύω ότι είναι μια χαρά . Εγώ απλά επειδή ήταν η προηγούμενη δουλειά μου θα το στοκάριζα και δύο χέρια ακρυλικό στόκο. Αυτό που δίνει ζωή στο ξύλο είναι η σωστή συντήρηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Αγγελής60 έγραψε:

Παιδιά συμφωνώ μαζί σας .

εγώ Αγγελή δεν συμφωνώ μαζί σου.

Οι κυψέλες εκτίθενται σε εξωτερικούς παράγοντες διαρκώς. Βροχή, χιόνι, υγρασία, υψηλές ή λιγώτερο υψηλές θερμοκρασίες.

Θεωρώ σωστό να κάνουμε σαφές ότι εσωτερικά παιρνάμε ΜΟΝΟ λινέλαιο, ή Τίποτα. Ούτε νέφτι, ούτε λαδομπογιά, ούτε βελατούρα.

Ο λόγος που καίμε εσωτερικά την κυψέλη και τους ρόζους είναι κατα την άποψή μου 1) αποστείρωση, 2) να φύγουν οι ρετσίνες απο τους ρόζους που δημιουργούν πρόβλημα με τις αλλαγές της θερμοκρασίας 3) να φύγουν οι πιθανές ακίθες που μπορεί να τραυματίσουν τις μέλισσες.

Συνήθως οι κυψέλες είναι απο ξύλο πεύκου ή ελάτης, και κάποιες φορές απο ξυλεία θαλάσσης.

Τώρα αν κάποιος επιλέξει άλλα ξύλα σημαίνει δική του κατασκευή.
Στο εμπόριο αυτές διατίθενται.

Καλό είναι να προσέχουμε ιδιαίτερα το εσωτερικό βάψιμο ....

Εκτός αν πάμε σε λύσεις παραφινέλαιου, που και πάλι δεν βάζουμε μπογιές εσωτερικά.

Υπάρχει μεγάλη διάφορα στην βαφή των εσωτερικών χώρων με την βαφή σε εξωτερικές επιφάνειες .
Μην ξεχνάμε ότι όλες οι ξύλινες εξωτερικές κατασκευές και ειδικά οι κυψέλες δέχονται μεγάλες καιρικές καταποντίσεις .
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ξύλο είναι ένα ζωντανό υλικό με ότι αυτό συνεπάγεται κατά τις αλλαγές του καιρού και όχι μόνο.
Βέβαια προφανές είναι ότι ανάλογα το ξύλο που χρησιμοποιείται, την τεχνική μέριμνα που έχει δουλευτή, και την σωστή προεργασία πριν το τελικό βάψιμο,
και τον μετέπειτα χειρισμό, εξαρτάται και η διάρκεια ζωής του αντικειμένου.

Πράγματι σήμερα κυκλοφορούν πάρα πολλά υλικά προεργασίας με τελικό σκοπό την αντικατάσταση του λαδιού (λινέλαιο),
Αυτά συνήθως τα λέμε αστάρι και τα χωρίζουμε σε 2 βασικές κατηγόρίες. Νερού & νεφτιού
Η ιδιότητες αυτών των υλικών (αστάρι) είναι βασικά δύο .
Η μία είναι με όχι φυσιολογικό (οικολογικό) τρόπο να δημιουργήσει μια διεισδυτική μεμβράνη με σκοπό την υποτίθεται μόνωση προς το νερό και την υγρασία.
Γενικά δηλαδή προσπαθεί να κλίση τους πόρους του ξύλου.
Ναι έως ένα σημείο πράγματι το πετυχαίνει με κάποιες όμως αρνητικές συνέπειες, π.χ. δημιουργία μούχλας ,υγρασίας, και υπό συνθήκες κατάλληλες δυσφορία λόγο μη σωστής αναπνοής του ξύλου
(για τις κυψέλες μιλάμε και τα μελισσάκια που διαβιώνουν μέσα.)
Η δεύτερη βασική ιδιότητα του αστάρι είναι η βαφή που θα γίνει να έχει καλή πρόσφυση έτσι ώστε να μην ξεφλουδίζει εύκολα η μπογιά στο πέρασμα του χρόνου.
Και αυτό το πετυχαίνει συνάρτηση του πόσο καλό είναι το αστάρι και πόσο καλή είναι η μπογιά .

Όσο για το καθαρό λινέλαιο (όχι το ανακυκλωμένο που πουλάνε τα περισσότερα χρωματοπωλεία) όλοι γνωρίζουμε ότι είναι υλικό επίσης ζωντανό (όπως το ξύλο) & οικολογικό
δεν αφήνει το νερό και την υγρασία να διαπεράσει το ξύλο ενώ ταυτόχρονα αφήνει τους πόρους του ξύλου να αναπνέουν.
Βέβαια για να στεγνώσει και να μπορεί να βαφεί θα πρέπει να γίνει πρόσμιξη με καθαρό νέφτι και με στεγνωτικό άνευ μολύβδου.
Έτσι δεν έχουμε τις παραπάνω παρενέργειες.
(για τις κυψέλες μιλάμε και τα μελισσάκια που διαβιώνουν μέσα.)

Κατά την γνώμη μου υπερέχει πολύ από το αστάρι μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι αρχιτέκτονες σε σοβαρά έργα
που θέλουν να κάνουν καλή δουλεία (χωρίς μίζες και προμήθειες) αυτήν την προεργασία προτείνουν τουλάχιστον για τις εξωτερικές επιφάνειες.

Και πάλι κατά την γνώμη μου χωρίς αυτό να σημαίνει και κάτι το ιδιαίτερο.
Θεωρό περιττό στις κυψέλες εξωτερικά το σπατουλάρισμα.
Το ξεροζάρισμα χωρίς να είναι και κανόνας πιστεύω είναι χρήσιμο.
Τις κυψέλες που μέχρι στιγμής έχω φτιάξει οι περισσότερες είναι με κόντρα πλακέ θαλάσσης
αλλά και κάποιες ξύλινες που έφτιαξα οι διαδικασία ήταν,
πολύ καλό τρίψιμο έξω και μέσα, πέρασμα με λινέλαιο από έξω και σκληρή οικολογική μπούγια από επάνω.
Εννοείται ότι μέσα αστάρια και μπογιές ούτε να τα δω.
Ίσως κλίνω κάπως απότομα το θέμα αλλά κάποια στιγμή να επανέλθω.

Καλησπερα και απο μενα ειμαι νεος μελισσοκομος και αυτη ειναι η πρωτη μου αναρτηση. αγορασα 4 μελισσακια για αρχη και μου χαρισαν 15 περιπου παλιες κυψελες σε καλη κατασταση και θελω να τουσ αλλαξω το χρωμα για να ειναι ολες ιδιες και για απολυμανση.Τις περασα ενα επιφανειακο καψιμο με το καμινετο απ εξω ετσι ωστε να αλλοιωθει η μπογια και να καει. μετα ξυσιμο με την πλανη και θα ακολουθησει τριβειο με γυαλοχαρτο. μετα σπατουλαρισμα και μπογια.
σκεφτομαι να τισ περασω και ενα χερι με ασταρι και μετα την μπογια
( λαδομπογια ) , δυο χερια .
Να χρισιμοποιησω ασταρι ?
επισης τα καπακια θελω να τα βαψω και αυτα ασπρα εχουν ομος τσιγκο-λαμαρινα που ειναι γαλβανισμενη ,πωσ βαφεται αυτη ?
Μια κυψελη εσωτερικα ειναι βαμμενη κανονικα με χρωμα
τη να κανω με αυτην ?
Ας μου πει καποιος την γνωμη του ευχαριστω εκ των προτερων !!

εγώ θα καθάριζα καλά την κυψέλη με το φλόγιστρο.

Ναι θα έβαζα αστάρι, αλλά πρώτα 2-3 χέρια λινέλαιο μέσα - έξω

Αυτή που είναι βαμένη μέσα θα την καθάριζα τελείως να βγεί το ξύλο στην επιφάνεια

τα καπάκια και εγώ τα βάφω με λαδομπογιά. θέλουν παραπάνω χρόνο να στεγνώσουν, και 2-3 χέρια.

ΝΙΝΑS σε ευχαριστω. Επομενως εχουμε λινελαιο 2 χερια ασταρι 1 και λαδομπογια 1χερι . Το ασταρι δεν εχω ακουσει να το χρισιμοποιουνε ενω ειναι πολλυ καλο για την υγρασια γιαυτο και ρωτησα.

Mπορει καποιος να μου πει ποσο σας κοστιζει το βαψιμο μιας κυψελης ετσι οπως το περιγραφετε...????
Δηλ...απο το καψιμο...στοκαρισμα.....εως το τελικο βαψιμο..και περασμα με μελισσοχορτο η"<<μυρισμα......!!!!!
Γιατι ετσι οπως τη βλεπω εγω τη δουλεια.....και με δεδομενο οτι σε ενα -δυο χρονια..θα χριαστει να την ξανακανεις ...εστω και ποιο περιορισμενα..........για λογους απολυμανσης και συντιρησης......!!!!! ΜΑΛΟΝ σας συμφερει ..να μην κανετε τιποτε...και να την πετατε οταν πλεον χαλασει εντελως....!!!!
Γιατι παληκαρια μου ......αλλο εχω 10-20 κυψελες και κανω το κεφι μου .....και αλλο το να θελω να συντιρησω η" να βαψω 200.....η"...και 500 πατωματα....!!!
Μην ξεχνατε οτι στην εποχη που ζουμε εχουμε...ΔΝΤ...PSI...CDS...XAΡΑΤΣΙΑ...ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ...ΥΦΕΣΗ...κλπ..κλπ....!!!!!

καψιμο κανω μονο εγω που μου εδωσαν παλιες κυψελες για να τουσ αλλαξω το χρωμα.
ενα ελαφρυ καψιμο - περασμα απο μεσα απο μεσα σε ετησια βαση ή οταν υπαρχουν αρρωστιες πιο συχνα.
Τωρα τις καινουριες οσο τις πειποιηθεις στην αρχη τοσο πιο πολλυ θα κρατησουν. Ενα χερι Λινελαιο απαραιτητα και μπογια ειναι πανω κατο στανταρ διαδικασια.
Τωρα αλλος βαζει και ασταρι αλοσ τις βραζει στουσ 120 βαθμουσ... οπος βολευει τον καθε εναν.
Αμα αφησεις το ξυλο απροστατευτο γυμνο ουτε μια χρωνια δεν θα βγαλει.

Εγω κοστος ζητησα....!!!!! σε χρονο και σε χρημα...!!!

Ειναι πολλυ σχετικο για να κανεις κοστολογηση συμπεριλαμβανομενου του χρονου και του χρηματος.
Ειναι δουλεια που γινεται με μερακι και αν δε το αγαπας δεν το κανεις.
Για μενα ειναι ψυχικη ευχαριστηση η ενασχοληση με τις μελισσουλες

o Πανταζησ προτεινει καπου περασμα με κερι .Χυνουμε το υγρο κερι υπο κληση 45 μοιρων και κατευθειαν περασμα με το φλογιστρο ,ωστε να τραβηξει μεσα το ξυλο. Σιγουρα αποτελεσματικο και εξαιρετικα οικολογικο αλλα.....και τοσο κερι.....δεν ξερω αν μπορει να εφαρμοστει σε ευρεια κλιμακα κατι τετοιο.

οτι ναναι

Το μεταλλικο μερος της οροφης εξωτερικα το βαφουμε και αν ναι με τι?

θεμα γουστου ειναι.
αν ναι τοτε πρεπει να περαστει ασταρι για γαλβανιζε με πιστολι και μετα μπογια.

Για να κολλήσει καλά το χρώμα στο καπάκι, εγω πρώτα τα περνάω με το τριβείο και χοντρό πατόχαρτο για να φύγει η γιαλάδα από το γαλβάνισμα (να γρατσουνιστεί καλά η επιφάνεια). Στην συνέχεια καθαρίζω πολύ καλά την επιφάνεια και βάφω με ειδικό αστάρι για γαλβανιζέ και κατόπιν περνάω με λαδομπογιά (απόχρωση της αρεσκείας σας).

Παιδια, το λινελαιο θελει αραιωμα με κατι η το περναμε οπως ειναι? Μετα απο ποσες μερες περναμε ασταρι νερου?

Αραιώνεις με νέφτι πεύκου 1:1, και περνάς δυό χέρια. Αστάρι νερού μόλις στεγνώσει το λινέλαιο, τώρα το πότε; ... ανάλογα τον καιρό, σε κάνα δυο μέρες είναι εντάξει. Άλλοι προσθέτουν και λίγο στεγνωτικό στο μίγμα του λινέλαιου με το νέφτι πέυκου. Προσωπικά το βρίσκω περιτό, βλέπεις και αν δεν στέγνωσαν στις δυο μέρες, περιμένεις άλλη μια , δεν χάλασε ο κόσμος. Εξάλλου οι μελισσοκόμοι δεν πρέπει να είναι βιαστικοί ...