Οι Μέλισσες...

*Το βρήκα στο διαδίκτυο


Πιστεύετε στα όνειρα; Εγώ πάντως όχι.
Όμως αυτό το παράξενο όνειρο που είδα πριν από λίγες μέρες,
θα μου επιτρέψετε να σας το διηγηθώ.

Μια περίτεχνη, τεράστια κυψέλη μελισσών κοίταζα με δέος.
Ένα έργο ανεπανάληπτο, απείρου κάλους, λες κι' έφτανε στον ουρανό.
Πέρασε μέσα, μου είπε κάποια στιγμή μια μέλισσα που ήταν στην
είσοδο της κυψέλης, σε περιμένει η βασίλισσα.

Ίσως να βρίσκομαι σε κάποιον άγνωστο πλανήτη, σκέφτηκα.
Κηρήθρες περίτεχνες, ουρανόπεμπτες και φως, παντού λευκό φως.

Είμαι το πνεύμα της αρχέγονης βασίλισσας μου είπε μια εξαίσια
άυλη μορφή που με πλησίασε.

Έλα μου είπε, πάμε μια βόλτα έξω, στον κόσμο, στη γη μας,
να βρούμε και άλλες κοινωνίες μελισσών, να δούμε πως ζούνε,
να τους χαρίσουμε απ' τη δική μας την κηρήθρα ένα κομμάτι.

Με πήρε από το χέρι και φύgame
Είναι ωραίο να πετάς σκέφτηκα κι' ας μην έχεις φτερά...
Κοντοστάθηκε σε μια σχισμή ενός βράχου.
Τι είναι εδώ τη ρώτησα.
Άγριες μέλισσες μου απάντησε.
Κάναμε δεκάδες στάσεις σε όλη τη γη, όπου υπήρχαν άγριες μέλισσες,
σε σπηλιές, σε σχισμές βράχων, πάνω σε δέντρα.
Σε όλα αυτά τα σμήνη αφήναμε κι' ένα κομμάτι από την κηρύθρα μας
μέχρι που τελείωσε όλη.
Μα γιατί τους χαρίζετε κηρήθρες και μέλι, ρώτησα.
Μα για να ξεκινήσουν κι' εκείνες να φτιάχνουν κυψέλες, να φωτίσουν τις
σκοτεινές νύχτες τους.
Τι θα κερδίσετε όμως;
Την ικανοποίηση πως ημερέψαμε τη ζωή τους, πως τους δώσαμε
το πρώτο φως.

Τώρα που πάμε τη ρώτησα.
Επιστρέφουμε δεν βλέπεις;
Σμήνη από τεράστιες κόκκινες σφήκες επιτίθενται στην κυψέλη μας, θέλουν να
μας εξοντώσουν να πάρουν το μέλι μας.
Τα κατάφεραν λίγες φορές στο παρελθόν μα εμείς έχουμε τη δύναμη να
ξαναγεννιόμαστε.

Όμως και πάλι με λάθη δικά μας, μα και με την τελευταία μας βασίλισσα,
ανίκανη, οι κόκκινες σφήκες έχουν ήδη περάσει στο εσωτερικό της κυψέλης
μας, καμιά αντίσταση.
Πράγματι, αυτές οι τεράστιες φοβερές σφήκες είναι σε κάθε γωνιά ελέγχουν τα
πάντα.
Και τώρα τι σκοπεύετε να κάνετε;
Δεν σου είπα, έχουμε τη δύναμη μέσα απ' τις στάχτες μας να ξαναγεννηθούμε
Το δικό μας πνεύμα είναι αθάνατο, θα αντιδράσουμε και πάλι θα νικήσουμε.

Τώρα αν σας πω, πως και σε μένα έκανε δώρο λίγο μέλι εκείνη
η βασίλισσα, προφανώς και δε θα με πιστέψετε, όμως...

Μέσα στο χαλασμό και τη βαβούρα ξύπνησα, τρόμαξα όταν είδα, πως δυο
μέτρα πάνω από μένα κρεμόταν από τα κλαδιά της ελιάς ένα τεράστιο (τσαμπί)
από χιλιάδες μέλισσες.
Από κάποια κυψέλη σκέφτηκα, σίγουρα θα έφυγαν ακολουθώντας την παλιά
τους βασίλισσα και στάθμευσαν προσωρινά στην ελιά μου.
Αυτό κάνουν οι μέλισσες, όταν αναλάβει η καινούργια βασίλισσα η παλιά
αποχωρεί μαζί με τις πιστές της εργάτριες.

Φαίνεται πως με είχε πάρει ο ύπνος στο παγκάκι που έχω τοποθετήσει
κάτω από τη μεγάλη ελιά.
Εκεί στην παχιά τη σκιά της, πολλά μεσημέρια βρίσκω χρόνο να γράψω, να
διαβάσω και καμιά φορά να ονειρευτώ.

Λίγα πράγματα από μέλισσες γνωρίζω, έχω φίλο όμως επαγγελματία
μελισσοκόμο και τον πήρα τηλέφωνο.
Αργά το βράδυ οι μέλισσες εκείνες είχαν μετακομίσει σε μια καινούργια κυψέλη
δώρο του φίλου μου.

Και το όνειρο;
Ειδήσεις άκουγα από νωρίς και είχα θυμώσει πολύ.
Κάποιος με κλέβει χωρίς ίχνος ντροπής, κλέβει το λιγοστό μου χαρτζιλίκι,
τώρα στο ηλιοβασίλεμα.
Τον γνωρίζω, μα δεν έχω τη δύναμη να αντιδράσω.
Τον προστατεύουν οι κόκκινες σφήκες...

Όμως έχει ο καιρός γυρίσματα...

Υπέροχο το όνειρο...... σε όποια διάσταση και αν το βάλεις.

είτε σε αυτήν του πραγματικού ονείρου, είτε σε αυτήν που μέσα της ακουμπάμε αυτά που ονειρευόμαστε.

Θα τα καταφέρουμε φίλε. Όπως και νάμαστε θα διώξουμε τις σφήκες...

Είμαστε πιό πολλοί, και σίγουρα καλύτεροι.

Εμείς κρατάμε το κερί και το μέλι. Εμείς φτιάχνουμε κυψέλες να ημερέψουμε την νύχτα. Εμείς ξαναγεννιόμαστε απ τις στάχτες.

Μην το ξεχνάμε, Μην φεύγουμε απο αυτό.

Οι άλλοι είναι απλά σφήκες....
Κλέφτες με λίγη υπόσταση. Τόση όση εμεις τους δίνουμε.

Νάσαι καλά, και να κάθεσαι συχνά στο παγκάκι της ελιάς σου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μια ιστορια απο παλια....