Για δώστε ρε παιδιά τα φώτα σας:
5 Μαΐου: 20άρι μελίσσι, περυσινή βασίλισσα, κατεβάζει μανοστάσια.
Κόβω δυό παραφυάδες από 2,5 πλαίσια πληθυσμό. Η μάνα (που το σημάδι της είχε μισοσβύσει χαρακτηριστικά) μένει στη μητρική κυψέλη με 15 πλαίσια πληθυσμό και πεντέξη γόνο.
10 Μαΐου: Καινούργια βασιλοκύτταρα. Κόβω άλλες τρεις παραφυάδες ανάλογες με τις προηγούμενες, μα δεν βρίσκω τη μάνα πουθενά. Αποφασίζω ν' αφήσω και στα τέσσερα (μητρικό κ στις τρεις παραφυάδες) βασιλοκελλιά.
Πάω να φύγω. Δυό-τρία μέτρα παρακάτω, πάνω στο χώμα στην ευθεία πτήσης της κυψέλης, έξη-εφτά μέλισσες, σε περίεργα ήρεμη συγκέντρωση. Ανάμεσά τους κι η μάνα που δεν μπόρεσα να βρω προηγουμένως. Την πιάνω, την βάφω κανονικά και την επιστρέφω στη μητρική. Οι μέλισσες την τριγυρίζουν αμέσως, αρχίζουν να την περιποιούνται (δεν την κουβαριάζουν) μα αυτή στέκει πολύ διστακτική.
Τελικά, έκλεισα το καπάκι κι έφυγα.
Τι λέτε να έχει παίξει;