Καλησπερα! Ο πατερας μου ειχε χρονια μελισσες αλλα εφυγε απο κοντα μας πριν 4 χρονια. Ανελαβε λοιπον τις μελισσες ο θειος μου γιατι κανεις απο την οικογενεια δεν ηταν σε θεση. Απο 168 που ελαβε, τις εφτασε 30. Ε, αποφασισα κ εγω να τις αναλαβω κ οτι καταφερω...
Τις εχω 1 χρονο και με συμβουλες του κουμπαρου μου που ο ιδιος εχει μελισσες κ με καποιες γνωσεις της μανας μου, καταφεραμε κ τις σωσαμε. Δε πηρα μελισσες, κατσαριδες πηρα! 30 ταφους. Ο σκοπος λοιπον ηταν να της κανω να ζησουν. Οχι μονο ζησανε, οι 25, βγαλαμε κ μελι! Δεν το περιμενε κανεις! Ολοι με ειχαν αποπαρει επειδη ειμαι γυναικα. Το εβαλα κ εγω πεισμα κ να 'μαι!
Δεν εχω σκοπο να τις αυξησω. Μεχρι 30 μπορω να τις παλεψω. Παραπανω δε νομιζω. Χρειαζονται πολυ χρονο κ ενασχοληση κ οι υποχρεωσεις που με ακολουθουν δε με αφηνουν για παραπανω.
Τις αγαπω τις μελισσες. Μικροβιο του μπαμπα μου μαλλον...
Παρακολουθω το φορουμ κ δεν ξερω τι να πρωτοδιαβασω! Τοσες πληροφοριες! Πελαγωσα λιγο αλλα θα τη βρω την ακρη! Εχετε να διαβασετε απο μενα πολλες ερωτησεις και πολλες θα ειναι κ ανοητες (αρχαρια βλεπετε), οποτε σας θελω υπομονετικους!