Σάκη τι να σου πω, όσο την σκέφτομαι την ιστορία όλο και πιο περίεργη μου ακούγεται... Γιατί αυτό που λες είχε ένα point. Αν ήθελε κάποιος να κάψει έκταση θα έκαιγε το δάσος και θα με έπαιρνε κι εμένα η μπάλα απλά. Αλλά στην παρούσα φάση ήταν φωτιά στο σημείο.
Όσο για τους γείτονες έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Έχω δώσει και δωρεάν μέλια, τα γνωστά. Γενικά υπάρχει περιπατητική διαδρομή και κάνα δυο φορές έχω πετύχει φωτογράφους. Γενικά πιο παλιά περνούσαν και βοσκοί και κυνηγοί πλέον όχι...
Τι να πω η ζωή συνεχίζεται απλά ρε παιδιά και μόνο στην ιδέα ότι αν δεν την προλάβαινα θα έφευγε, θα έκαιγε ολόκληρη έκταση και μόνος υπαίτιος στα μάτια της αστυνομίας θα ήμουν εγώ (αφού από τα μελίσσια ξεκίνησε) παθαίνω σύγκρυο...
Πως μπορείς να μπλέξεις άγρια χωρίς να φταις ε...