Φερομονες. Μια λεξη τοσο απλη αλλα και τοσο δυσκολη να την ''ερμηνευσει'' κανεις.
Ολη η λειτουργια της μικρης κοινωνιας των μελισσων βασιζεται σε αυτην την λεξη. Το Α και το Ω για την παραμικρη κινηση μεσα στην κυψελη βασιζεται στις φερομονες. Η επικοινωνια αναμεσα στα μελη στηριζεται πανω σε αυτην την προηγμενη επικοινωνια. Και για καθε μυνημα που ''ανακοινωνεται'' τα μελη ακολουθουν πιστα τις εντολες ακομη και αν το τιμημα ειναι ο θανατος.
Καποιοι υποστηριζουν οτι το πιο ισχυρο ενστικτο της φυσης ειναι αυτο της επιβιωσης. Στις μελισσες φιλες και φιλοι ναι ειναι το πιο ισχυρο ενστικτο ειναι αυτο της επιβιωσης αλλα υπαρχει μια μικρη διαφορα. Η επιβιωσει δεν επικεντρωνεται σε καθε μελος χωριστα αλλα στην προστασια της κυψελης και της βασιλισσας συνολικα με καθε τιμημα κατι που δυσκολα παρατηρειτε στην φυση. Δηλαδη για να σωθει η κοινωνια θησιαζονται πολλα μελη ακομη και ολος ο πλυθησμος. Δεν λιποτακτει ποτε καμια μελισσα και ολες θα σταθουν για να υπερασπιστουν την κοινωνια τους.
Πως καταφερνουν ομως να εχουν μια τοσο ''συνεκτικη'' και ταχυτατη ενδοεπικοινωνια? Σκευτονται ποτε τον εαυτο τους οι μελισσες? Η απαντηση ειναι λιγο περιπλοκη. Οι μελισσες μολις νιωσουν μια συγκεκριμενη φερομονη , αυτοματως αλλαζει η συμπεριφορα τους και προκαλειτε καποια αυτοματοποιημενη αντιδραση.
Ενα παραδειγμα ειναι οταν μας τσιμπαει μια μελισσα και αφηνει το κεντρι της επανω μας. Η φερομονη που εκκριθηκε για τις μελισσες ειναι εντολη ΕΠΙΘΕΣΗ χωρις ελεος. Θησια. Ειναι χαρακτηριστικο αλλωστε το γεγονος οτι μετα απο ενα τσιμπημα συνηθως ερχονται και αλλα και τις περισσοτερες φορες ειναι στο ιδιο ακριβως σημειο.
Βεβαια το alarm , ουσιαστικα το σημα κινδυνου μεσα σε ενα μελισσι εχει και αλλα σταδια. Δηλαδη πριν επιτεθουν εκκρινουν μεταξυ τους μια αλλη φερομονη που ειναι σαν να τους λεει ''ετοιμαστειτε για επιθεση''.
Μεσα στην κυψελη ολα τα μελη εκκρινουν φερομονες ακομη και ο γονος. Οι προνυμφες εκκρινουν φερομονες που προκαλουν παλι καποια αντιδραση στις μελισσες. Εδω ομως η αντιδραση ειναι τελειως αντιθετη απο αυτη που μπορει να προκαλεσει ενας ανθρωπος η γενικα καποιος εχθρος. Ο γονος εκκρινει φερομονες που υποδεικνυει στις μελισσες ποτε χρειαζεται τροφη ποτε χρειαζεται το κελι σφραγισμα κλπ. Ολες οι φερομονες εχουν διαφορες λειτουργιες και αξιζει να αναφερθει οτι οι φερομονες της βασιλισσας και του γονου λειτουργουν ανασταλτικα για την αρρενοτοκια.
Με λιγα λογια συναδελφοι οι μελισσες καθε τι που θελουν να ''μοιραστουν'' μεταξυ τους , δεν το κανουν ουτε με κινησεις αλλα ουτε και με ''φωνες'' αλλα με ενα αθορυβο επικοινωνιακο ''λειτουργικο'' συστημα. Για εμας ειναι κατι εντυπωσιακο , για τις μελισσες ομως ειναι ο τροπος επιβιωσης , και αυτο συμβαινει για εκατομμυρια χρονια!!!!!!!
Για περισσοτερες πληροφοριες
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]