Μελισσοθεραπεία και συνχρονες ασθενειες

Λιγα λογια για την μελισσοθεραπεια , αν καποιος ενδιαφερεται για περισοτερες πληροφορειες μπορει να μου στειλει μυνημα, με εκτιμηση Στελιος



ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Η μελισσοθεραπεία, η ιατρική χρήση των προϊόντων μέλισσας έχει ασκηθεί από τους αρχαίους χρόνους. Στην σύγχρονη εποχή τα προϊόντα της μέλισσας αρχίζουν και βρίσκουν ευρεία χρήση εφαρμογών σε πολλούς τομείς μεταξύ αυτών και η ιατρική με χρήση του δηλητηρίου στη θεραπεία της αρθρίτιδας και άλλων ασθενειών. Στις ΗΠΑ,στην Γαλλία,στην Ρωσσία,αλλά και σε άλλα πανεπιστήμια, έχουν εξετάσει εκτενώς τις χημικές ενώσεις του δηλητηρίου των μελισσών.
Το δηλητήριο των μελισσών περιέχει όπως είπαμε 18 ενεργές ουσίες. Η μελιτίνη, η απαμίνη, η υαλουρονιδάση, η φωσφολιπάση, ή ισταμίνη και άλλα, είναι ουσίες που εμπεριέχονται στο δηλητήριο της μέλισσας.
Η θεραπεία με το δηλητήριο των μελισσών είναι χρήσιμη και μπορεί να γίνει ακόμη πιο χρήσιμη σε μια ευρεία γκάμα ασθενειών. Ο Δόκτωρ Mraz, μελισσοκόμος και ο ίδιος στο Middlebury του Βερμόντ, έχει διαδώσει τη θεραπεία με δηλητήριο μέλισσας για τα προηγούμενα 60 έτη, λέει ότι είναι λογικό, να δοκιμασθεί η θεραπεία με το δηλητήριο μελισσών σε οποιαδήποτε κλινική κατάσταση όπου δεν μπορεί να λειτουργήσει πλέον κανένα άλλο φάρμακο. Εν τούτοις, υπάρχουν τέσσερις καταστάσεις που είναι οι συχνότερες:
Αρθρίτιδα, η θεραπεία με δηλητήριο είναι χρήσιμη και στην ρευματοειδή και στην οστεοαρθρίτιδα, αφού βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο αλλά και στο πρήξιμο. Στην περίπτωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, οι ρευματοειδείς κόνδυλοι ελαττώνουν το μέγεθος τους. Στην ασθένεια όπως η σκληροδερμία, το δηλητήριο ενισχύει τον συνδετικό ιστό. Ακόμη και στην σπαστική κολίτιδα και το άσθμα μπορούν να επιτρέψουν δοκιμές με δηλητήριο της μέλισσας.
Οξείς και χρόνιοι τραυματισμοί. Πρήξιμο του νεύρου του τένοντα ή τενοντίτιδα και άλλους τραυματισμούς αποκρίνονται καλά και θετικά στο δηλητήριο της μέλισσας, επίσης στο χρόνιο πόνο σε πλάτη και λαιμό. Στις παραπάνω περιπτώσεις, η επίδραση είναι πιθανόν αντιφλεγμονώδης.
Το γρήγορο και χωρίς σημάδια κλείσιμο των εξωτερικών τραυμάτων, χωρίς ίχνη έντονων ουλών αλλά και κατά την διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου, βοηθά πάρα πολύ στην εύκολη επανασύνδεση των τραυματισμένων ιστών.
Στην σκλήρυνση κατά πλάκας,η χρήση του δηλητηρίου των μελισσών δεν είναι επαρκώς κατανοητή αλλά επειδή οι ασθενείς βλέπουν θετικά αποτελέσματα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω.
Το δηλητήριο ακόμη συμβάλει στην μείωση της χοληστερόλης στο αίμα, παρέχει τονωτική επίδραση στους μυς της καρδιάς και μειώνει την πίεση αίματος. Βελτιώνει την γενική κατάσταση της υγείας των ασθενών, της όρεξης, του ύπνου και την αύξηση της ζωτικότητας. Ενισχύει το σώμα και ανακουφίζει από τους πόνους, γιαυτό χρησιμοποιείται για την θεραπεία ρευματοειδών παθήσεων καθώς και της αρθρίτιδας. Άριστη επίδραση και καλά αποτελέσματα έχουν παρατηρηθεί όταν χρησιμοποιήθηκε το δηλητήριο μελισσών για την θεραπεία της νευραλγίας και άλλων παθήσεων των νεύρων. Επίσης κάνει καλό και στους ανθρώπινους οργανισμούς που πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση. Το δηλητήριο της μέλισσας σαν συμπληρωματική θεραπεία σε πολλές ασθένειες, σε συνδυασμό και με άλλα φάρμακα παρουσιάζει θαυμάσια αποτελέσματα.

Μετά την χρήση του δηλητηρίου της μέλισσας στην παραδοσιακή θεραπεία ασθενειών, τώρα χρησιμοποιείται και σαν συμπλήρωμα υγιεινής διατροφής. Η Νέα Ζηλανδία πρώτη και η Αυστραλία δεύτερη στον κόσμο, είναι οι χώρες που κάνουν χρήση με μείγματα μελιού και δηλητηρίου μελισσών για διατροφικούς σκοπούς, πέρα από τις κρέμες και τις λοσιόν για το πρόσωπο και το δέρμα. Οι δόσεις των προϊόντων ρυθμίζονται ανάλογα με το άτομο.
Το δηλητήριο της μέλισσας χρησιμοποιείται και στα ζώα, είναι γνωστό ότι και τα ζώα πάσχουν από αρθρίτιδα και ρευματισμούς. Τα προϊόντα του δηλητηρίου φέρνουν την ανακούφιση στους πόνους και επιταχύνουν την διαδικασία ίασης και αποκατάστασης.


ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Σήμερα το δηλητήριο της μέλισσας έχει βρει εφαρμογή στην αντιμετώπιση ασθενειών όπως σε διάφορα είδη ρευματισμών. Παράλληλα το δηλητήριο χρησιμοποιείται:
-σαν συμπλήρωμα διατροφής,
-στις βιταμίνες
-κατά την διάρκεια ασκήσεων, διότι δημιουργεί υπερκινητικότητα στον ανθρώπινο οργανισμό.
Το δηλητήριο χρησιμοποιήθηκε ακόμη στις παρακάτω περιπτώσεις:
Ρευματοπάθειες
Οξεία και χρόνια τενοντίτιδα, αγκύλωση, παραμορφωτική σπονδυλίτιδα, νεανική αρθρίτιδα, μυαλγία, οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, τραυματική αρθρίτιδα κ.α.
Καρδιοπάθειες
Οξύ καρδιακό έμφραγμα, Αρρυθμίες, Υπέρταση, αρτηριοσκλήρωση κ.α.
Αδενοπάθειες
Εκκρίσεις επινεφριδίων (κορτιζόνη), υπογλυκαιμία, ανωμαλίες περιόδου των γυναικών, κ.α.
Ανοσοποιητικό σύστημα
AIDS, ερυθηματώδης λύκος, κ.α.
Νευρικό σύστημα
Χρόνιο σύνδρομο πόνου, λουμπάγκο, σκλήρυνση κατά πλάκας, περιφερειακή νευρίτιδα, πόνοι έρπητα, ισχιαλγία.
Δερματοπάθειες
Ανοικτές πληγές, εκζέματα, κάλλους, μυκητιάσεις, ψωρίαση, σκληροδερμία, επιδερμικά έλκη, κ.α.
Είναι ακόμη πολλοί οι τομείς που το δηλητήριο της μέλισσας αλλά και τα άλλα προϊόντα της μέλισσας βρίσκουν εφαρμογές.

Ενδιαφέρον... apimed γράψε μας και άλλα και ας είναι με πολλές λεπτομέριες... να έχουμε να διαβάζουμε

Πραγματι πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα.Ειναι κανεις που κανει παραγωγη δηλητηριου να μας φωτισει γαι το πως και αν συμφερει.Ξερω οτι γινεται με μια πλακα ρευματος στην εισοδο της κυψελης.Οι μελισσες μετα πεθαινουν ?

...γράψε ότι μπορείς αδερφέ, δεν πάνε χαμένα εδώ μέσα!

Καλησπέρα και πάλι,λίγα λόγια για το δηλητήριο σήμερα...!



ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Το δηλητηριο της μελισσας ειναι μια χημικη ουσια που παραγεται απο ειδικους αδενες της μελισσας και αποθηκευεται σε ειδικο σακο στην ουρα της. Ο σακος αυτος αδειαζει μεσω ενος πριονωτου κεντριου. Μια πολυ νεαρη μελισσα εχει ελαχιστο δηλητηρηριο, η ποσοτητα του οποιου αυξανει καθως η μελισσα μεγαλωνει. Η μεγιστη ποσοτητα δηλητηριου ειναι περιπου 0,3mg οταν η μελισσα γινει 15-18 ημερων. Μετα απο αυτη την ηλικια η ποσοτητα του δηλητηριου παραμενει σταθερη και δεν ανανεωνεται στην περιπτωση που ο σακος αδειασει. Για την παραγωγη δηλητηριου οι μελισσες χρειαζονται γυρη. Το κέντρισμα της μέλισσας και το εγχεόμενο δηλητήριο αποτελεί το κύριο αμυντικό της όπλο. Το κεντρί της μπορεί να τσιμπήσει μία μόνο φορά καθοτι είναι πριονωτό και δεν μπορεί να το τραβήξει πίσω. Έτσι αποκολλάτε από το σώμα της και παραμένει στο τσιμπημένο σώμα μαζι με τον μικρό σάκο με το δηλητήριο. Το αποκολλημενο κεντρι παλλεται και σε καθε κινηση του εγχεει περισσοτερο δηλητηριο στο τσιμπημενο σωμα.

ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Το δηλητηριο της μελισσας ειναι διαυγες, πτητικο, με πικρη γευση, χαρακτηριστικη αρωματικη χροια και δινει οξινες αντιδρασεις. Οταν αφαιρεθουν ολα τα πτητικα υγρα του, το δηλητηριο ειναι στερεο, κρυσταλλικης υφης, αλμυρης γευσης και λευκου/ωχρου χρωματος.

ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Το δηλητηριο της μελισσας ειναι πιο τοξικο απο το δηλητηριο της σφηκας, και εχει εντελως διαφορετικη συσταση. Τυπικα, για να πεθανει καποιος απο την τοξικοτητα του δηλητηριου θα πρεπει να δεχτει περιπου 500 μελισσοβελονισμους ταυτοχρονα σε διαφορετικα σημεια του σωματος του. Παρολα αυτα, για καποιο ατομο το οποιο ειναι αλλεργικο στο δηλητηριο της μελισσας μπορει να επελθει ο θανατος απο μονο εναν μελισσοβελονισμο διαμεσω αναφυλακτικου, αλλεργικου σοκ. Στην περιπτωση που ενα τετοιο σοκ δεν αντιμετωπιστει εγκαιρα με ενεση αδρεναλινης ή επινεφρινης, ο θανατος επερχεται σε 30-40 λεπτα περιπου.

ΧΗΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Το δηλητήριο περιέχει 2 συστατικά, ένα όξινο και ένα αλκαλικό. Κατά την στιγμή του τσιμπήματος γίνεται μίξη και των 2 συστατικών. Γενικα, η χημικη συσταση του δηλητηριου ειναι ιδιαιτερα πολυπλοκη, μελεταται απο διαφορους ερευνητες απο την δεκαετια του ʼ50, παρολα αυτα δεν ειναι πληρως αποσαφηνισμενη. Γενικα, το δηλητηριο περιεχει αρκετες γνωστες βιοχημικες και φαρμακολογικα ενεργες χημικες ουσιες οπως ισταμινη, ντοπαμινη, μελιτινη, απαμινη, μινιμινη, διαφορα πολυπεπτιδια, ενζυμα και αλλα.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Σημερα, υπαρχει η δυνατοτητα συλλογης του δηλητηριου της μελισσας χωρις την θανατωση της μελισσας. Αυτο δινεται με εξειδικευμενες συσκευες που τοποθετουνται στο μελισσι. Το δηλητηριο συλλεγεται σε στερεη μορφη. Η συλλογη του δηλητηριου δινει την δυνατοτητα παρασκευης ειδικων φαρμακων και τον πιο «εξιχρονισμενο» μελισσοβελονισμο με αμπουλες δηλητηριου και ειδικο πιστολι. Το δηλητηριο της μελισσας θεωρειται οτι ειναι αρκετα δραστικο, ακομη και μετα την συλλογη του. Παρολα αυτα, το δηλητηριο, οπως ολα τα προιοντα της κυψελης, ειναι παντα δραστικοτερο οταν δεν υφισταται κατεργασια και επεμβασεις. Το δηλητηριο σε στερεη μορφη χρησιμοποιειται για την παρασκευη θεραπευτικων σκευασματων.

ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Ο τροπος, με τον οποιο δρα το δηλητηριο της μελισσας στον ανθρωπινο οργανισμο, ειναι ακομη αγνωστος και δεν ειναι επιστημονικα τεκμηριωμενος. Παρολα αυτα το δηλητηριο της μελισσας χρησιμοποιοταν απο τον καιρο του Ιπποκρατη και ηταν γνωστο για τις θεραπευτικες του ιδιοτητες σε εκφυλιστικες παθησεις και σε αυτοανοσα νοσηματα οπως αρθριτιδες, ρευματοειδης παθησεις, παραμορφωτικη σπονδυλοαρθριτιδα, σκληρυνση κατα πλακας, οστεοποιηση συνδεσμων, νευραλγιες, νευρομυαλγιες, οσφυαλγιες κ.α. Εχει χρησιμοποιηθει για την καταπολεμηση σοβαρων καρδιακων νοσηματων, φαινεται οτι εχει ρυθμιστικη δραση στην αρτηριακη πιεση, εχει ευεργετικες δρασεις στην αθηροσκληρωση και στο περιφεριακο αγγειακο συστημα, εχει αγγειοδιασταλτικες και αντιπηκτικες ιδιοτητες και βοηθαει στο γαστρικο ελκος. Ευρηματα δειχνουν οτι βοηθαει και εξομαλυνει την εμμηνο ρυση, βελτιωνει την ποιοτητα και την ποσοτητα του σπερματος των αντρων και ενισχυει το ανοσοποιητικο συστημα. Σημερα φαινεται να ειναι πολλα υποσχομενο για την θεραπεια και την προληψη του καρκινου, οπως αποδειχτηκε απο την επιστημονικη κοινοτητα. Μελλοντικα, ενδεχεται να στηριχτουν πανω στο δηλητηριο της μελισσας (και σε αλλα δηλητηρια...) νεου τυπου χημειοθεραπειες που δεν θα εχουν ή θα εχουν μειωμενες παρενεργειες.

ΜΕΛΙΣΣΟΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ

Ο μελισσοβελονισμος ειναι ο βελονισμος με κεντρια μελισσων σε βελονιστικα σημεια, σε αρθρωσεις και αλλα σημεια του σωματος. Ο αριθμος των τσιμπηματων και η συχνοτητα αυτων εξαρταται απο την παθηση και την σοβαροτητα αυτης. Τυπικα, σε μια θεραπεια βελονισμου μπορουν να χρειαστουν 5 ή περισσοτερα τσιμπιματα, 1-3 φορες την εβδομαδα ή και συχνοτερα. Γινεται απο απολυτως εξειδικευμενο θεραπευτη-μελισσοβελονιστη που συνηθως ειναι βοτανοθεραπευτης ή/και βελονιστης.
Στην πραξη, για να κανει μελισσοβελονισμο καποιος θα πρεπει να διαθετει ενα μελισσι σε οικειο περιβαλλον, να εχει ειδικες οδηγιες απο καποιον ειδικο και να εχει εκπαιδευτει (αυτος ή καποιος αλλος) στο να τις εφαρμοζει. Αλλη λυση ειναι να επισκεπτεται καποιον ειδικο που διαθετει προσβαση σε μελισσια ανα τακτα χρονικα διαστημα. Γενικα, φαινεται οτι ο μελισσοβελονισμος μπορει να χρησιμοποιηθει ως θεραπευτικο αλλα και ως προληπτικο μεσο.

Ο μελισσοβελονισμος δεν πρεπει να γινεται απο μελισσοκομους, εντομολογους, γεωπονους ή ακομη και ιατρους που δεν εχουν ειδικη εκπαιδευση στον μελισσοβελονισμο και σε εξειδικευμενα πρωτοκολλα. Ο μελισσοβελονισμος δεν πρεπει να εφαρμοζεται τυχαια και ανευθυνα.Ο μελισσοβελονισμος μελεταται συστηματικα και επιστημονικα εδω και λιγο καιρο μονο, γιʼαυτο δεν ειναι τεκμηριωμενος ιατρικα και ως εκ τουτου δεν αποτελει ιατρικη πραξη. Παρολα αυτα, ειναι πολλα υποσχομενος.

Στην Αμερικη και την Αυστραλια, ο μελισσοβελονισμος εχει «εκσυγχρονιστει» περισσοτερο απʼοτι στις αλλες περιοχες του κοσμου. Την τελευταια δεκαετια, ολο και περισσοτερα πανεπιστημια ιατρικης, φαρμακολογιας, βιοχημειας και βιοφυσικης μελετανε τον μελισσοβελονισμο και το δηλητηριο της μελισσας.

ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΣΕ ΤΙ ΠΟΣΟΤΗΤΑ?

Ο τροπος ληψης του δηλητηριου καθοριζεται αποκλειστικα απο ειδικο μελισσοθεραπευτη, ο οποιος και τον επιλεγει. Η δοσολογια ληψης ρυθμιζεται αυστηρα απο τον ειδικο μελισσοθεραπευτη-μελισσοβελονιστη που μας επιβλεπει. Στην περιπτωση ληψη δηλητηριου σε στερεη μορφη καψουλας ή αλλου σκευασματος με σκοπο την προληψη και την γενικοτερη τονωση, η χρηση γινεται συμφωνα με τις οδηγιες χρησης του σκευασματος. Το συλλεγόμενο δηλητήριο σε ξηρά μορφή ονομαζεται apitoxin. Η διαφορά του Apitoxin, με το δηλητήριο κατʼ ευθείαν απο το τσίμπημα της μελισσας, είναι ότι το Apitoxin λειτουργεί μόνον διεγερτικά, καθώς οξειδώνεται απʼ τον ατμοσφαιρικό αέρα και γίνεται όξινο λόγω του φυσιολογικού ορού που του προσθέτουν κατα την αραιωση. Το άμεσο τσίμπημα μέλισσας στο σώμα, μετά την αρχική διέγερση που προκαλει, λειτουργεί ηρεμιστικά και, εν τέλει, εξισορροπεί τον οργανισμό μας.

Δεν ξέρουμε ποτε πόσο δραστικό είναι το Apitoxin, σε αντιθεση με το δηλητήριο του τσιμπήματος της μέλισσας, το οποιο διαφοροποιείται σε προβλέψιμο εύρος, λόγω της ηλικίας της μέλισσας και λόγω της γύρης και το μελιου που τρώει. Ακόμη κι από την ίδια κυψέλη, οι μέλισσες έχουν διαφορετικής ποιότητας και ποσότητας δηλητήριο. Η σύνθεσή του δεν είναι σταθερή, είναι όμως σταθερότερη του συλλεγόμενου δηλητηρίου.

ΓΝΩΣΤΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Βελτιώνει την κυκλοφορία αίματος, βελτιώνει την δύναμη της καρδιάς, βελτιώνει την διαπερατότητα των αγγείων και ενισχύει την φυσική δύναμη σε πολυ μεγαλο βαθμο.
Εχει εξαιρετικα ισχυρη αντιφλεγμονώδη, ενω παραλληλα ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό και το ρυθμίζει. Εχει αντιοξειδωτική, αντιγηραντική, ισχυρα αναλγητική και αντιβακτηριδιακή δραση. Βρίσκει νέους δρόμους και συντομεύει την κίνηση μεταξύ των νευροδιαβιβαστών. Ειναι αντισπασμωδικό, αυξανει την οξυγονωση των πνευμονων και προσφερει ενα συνολικο αισθημα τονωσης και πνευματικης ανατασης.
Το δηλητήριο είναι 60 φορές πιο δραστικό από την κορτιζόνη, σε διάφορες παθήσεις.
Σχετικα με το αναπνευστικο συστημα, δινει αριστα αποτελέσματα στο άσθμα, στην χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και στο εμφύσημα.
Τα τσιμπήματα γύρω από μια δερματικη ουλή είναι ικανά να την «σβήσουν» σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και να αποκαταστήσουν το δερμα, δεδομενου οτι το δηλητηριου εχει την ικανοτητα να δημιουργει νεα αγγεια στην περιοχη. Θεραπευει τα εκζέματα, τα τοπικά έλκη. Εφαρμοζεται σε δερματικούς όγκους όπως ο καρκίνος του δέρματος με τσιμπήματα γύρω γύρω από αυτόν, τα οποια μπορούν να τον εξαφανίσουν σταδιακα. Ειναι πολυ οφελιμο στην ψωρίαση με τα αποτελέσματα να ειναι αλλωτε καλά και αλλωτε ουδέτερα.
Ειναι πασιγνωστα τα αποτελεσματα του δηλητηριου στον ερυθροματώδης λύκος και στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Βοηθαει στο καρδιαγγειακο συστημα, ρυθμίζει την πίεση του αίματος, θεραπεύει τις αρρυθμίες, την αρτηριοσκλήρυνση και τις φλεγμονές των αρτηριών. Δινει αριστα αποτελεσματα σε μολυνσεις απο ιούς και βακτηρια. Το τσιμπημα της μελισσας, ηδη χρησιμοποιειται στην Ιαπωνια, προληπτικα ως αντι-γριππικο εμβολιο σε μικρα παιδια και μεγαλους.
Βοηθά πολύ σε χρόνιους νευρομυικους πόνους, στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα παύει τον πόνο και βοηθα στην υποχωρηση του ιστόυ που υπεραναπτύχθηκε και πιέζει τα νεύρα και τα αγγεία.Βοηθαει στην ισχιαλγία σε διάφορες νευρίτιδες, ινομυαλγίες κλπ. Θεραπευει το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Θεραπευει τενοντίτιδες και επικονδυλητιδες και αλλες φλεγμονες.
Το δηλητηριο ειναι πολυτιμο σε ολες τις ρευματοειδης παθησεις οπως η Ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, η ψωριακή αρθρίτιδα, ενω η ουρική αρθρίτιδα (ποδάγρα), μπορεί να θεραπευτει με λιγα τσιμπηματα και καταλληλη διατροφη.

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

Στις καρδιακές και νεφρικές ανεπάρκειες απαιτείται συνεργασία με ιατρική ομάδα, καθώς πρέπει να βρεθεί η ισορροπία Δηλητηρίου–Ασθένειας. Αυτό ισχύει και για τον ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη, όπου το δηλητήριο μελισσών τον κάνει ασταθή. Τετοιες ομαδες στην Ελλαδα δεν υπαρχουν, υπαρχουν ομως στην κοντινη Ρουμανια.
Αντένδειξη υπάρχει όταν κάποιος πάσχει από Υπερθυρεοειδισμό ή τον ασταθή θυρεοειδισμό τύπου Hasimoto και από Υποεπινεφριδιακή λειτουργία. Επίσης, αντενδείκνυται σε ασταθείς ψυχιατρικές καταστάσεις (ψυχωσεις), στην φυματίωση, στην κίρρωση ήπατος, όταν υπάρχει έντονο άγχος, στα πεπτικά έλκη και όταν καποιος παίρνει αντι-υπερτασικά φάρμακα με βʼ υποδοχείς, μιας και η αδρεναλίνη που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπισή ενδεχομενου αναφυλακτικού σοκ, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα σε σε αυτη την περίπτωση.

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Φυσιολογικες αντιδρασεις στο τσιμπημα της μελισσας είναι ο πόνος, η ερυθρότητα, το οίδημα, η φαγούρα και κάποια λεμφατικά ιδιοπαθή προβλήματα. Οταν τετοια συμπτωματα παρουσιαστουν μετα απο ενα τσιμπημα δεν αποτελουν αλλεργικη αντιδραση, και εν γενει, δεν θα πρεπει να υπαρχει ανησυχια. Ανησυχια θα πρεπει να υπαρξει οταν δεν παρουσιαστει κανενα συμπτωμα ή οταν παρουσιαστει καποιο οιδημα μακρυα απο την περιοχη του τσιμπηματος. Για να μην πονάει μια περιοχη μετα το τσίμπημα με το κεντρί της μέλισσας πρέπει να ψύξουμε την περιοχή ή/και να επαλοιψουμε καποια αλοιφη προπολης ή αλοιφη κατα των οιδηματων (π.χ tiger balm). Τα τσιμπήματα στο δέρμα του κρανίου μπορούν να επιτρεψουν στο δηλητήριο να περασει σε αρτηρία και να έχουμε συμπτώματα μικροαλλεργίας όπως κόπωση, νύστα και υψηλο πυρετο.


ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

1 . Πριν χρησιμοποιήσουμε την θεραπεία με δηλητήριο κάνουμε πάντα, μια σχετική νηστεία, αποτοξίνωση, χρησιμοποιώντας παράλληλα βότανα που αποβάλουν τις τοξίνες απʼ το σώμα, διαμέσω των νεφρών, του ηπατος και του παχέως εντέρου. Αποτοξινωση μπορει να γινει και διαμέσω των πνευμόνων και του δέρματος.

2 . Βελτιώνουμε την λειτουργία των εσωτερικών οργάνων, ειδικα των επινεφριδιων, με βοτανικά αφεψηματα.

3 . Θρέφουμε τα δομικά υλικά του σώματος μας, με καλή τροφή και μελισσοκομικά προϊόντα, οπως γυρη, μελι, μελισσοψωμο και πολτο. Πρεπει να θυμομαστε οτι τα βοτανα της κυψελης εχουν συνεργηστικη δραση και δουλευουν καλυτερα οταν συνδυαζονται με σοφια.

4 . Πρωτα απο ολα πρεπει να εκτελειται ενα πρωταρχικο αλλεργικο τεστ. Δεν κανουμε βελονισμο με αδειο ή πολυ γεματο στομαχι. Δεν κανουμε βελονισμο αν ειμαστε αγχωμενοι, στενοχωρημενοι ή εχουμε αμφιβολιες και φοβο. Ειναι καλο, πριν τον μελισσοβελονισμο να καταναλωνουμε ενα αφεψημα με πολλα μεταλλα, χαλαρωτικη και διουρητικη δραση.

spithoyras έγραψε:

Πραγματι πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα.Ειναι κανεις που κανει παραγωγη δηλητηριου να μας φωτισει γαι το πως και αν συμφερει.Ξερω οτι γινεται με μια πλακα ρευματος στην εισοδο της κυψελης.Οι μελισσες μετα πεθαινουν ?

ο καλύτερος τρόπος για την μελισσοθεραπεία είναι τσίμπημα με την μέλισσα,ναι η μέλισσα μετά πεθαίνει , αλλα οι μέλισσες που επιλέγουμε είναι στον τελευταίο κύκλο τhς ζωής τους, με την αυτοθυσία τους μας προσφέρουν θεραπεία..

Εννοω αν πεθαινουν με την τεχνητη συλλογη δηλητηριου δηλαδη με την τεχνητη πλακα ρευματος που μπαινει στην εισοδο της κυψελης απ'οσο ξερω.

spithoyras έγραψε:

Εννοω αν πεθαινουν με την τεχνητη συλλογη δηλητηριου δηλαδη με την τεχνητη πλακα ρευματος που μπαινει στην εισοδο της κυψελης απ'οσο ξερω.

Δεν πεθαίνουν με την τεχνική όπως λες συλλογή δηλητηρίου.
Είναι πολύ μεγάλη διαδικασία, θέλει ειδικούς χώρους και εργαστήρια και δεν γίνεται σε απλό μελισσοκομείο.

Καταλαβα ΝΙΝΑΣ θελει ειδικες υποδομες.

την καλησπέρα μου κ απο μένα, με λένε Περικλή κ σκέφτομαι να κάνω φέτος το ξεκίνημα μου στον κλάδο.
εψαξα στο φόρουμ κ νομίζω οτι δεν το γράφει καπου,
μιας κ μιλάμε για θεραπεία να ρωτήσω κάτι για το αντίθετο?

γνωρίζει κάποιος φίλος-η με ποιόν τρόπο ανακαλύπτεις εάν εισαι αλεργικός στις μέλισσες?

θα είμαι ευγνώμον για την απάντηση σας,
ευχαριστώ

Peris έγραψε:

την καλησπέρα μου κ απο μένα, με λένε Περικλή κ σκέφτομαι να κάνω φέτος το ξεκίνημα μου στον κλάδο.
εψαξα στο φόρουμ κ νομίζω οτι δεν το γράφει καπου,
μιας κ μιλάμε για θεραπεία να ρωτήσω κάτι για το αντίθετο?

γνωρίζει κάποιος φίλος-η με ποιόν τρόπο ανακαλύπτεις εάν εισαι αλεργικός στις μέλισσες?

θα είμαι ευγνώμον για την απάντηση σας,
ευχαριστώ

με τις ειδικές αναλύσεις αίματος.
αν είσαι Αθήνα, στο Νοσοκομείο Συγγρού δωρεάν, ή σε ανάλογα διαγνωστικά κέντρα με πληρωμή
σε άλλες πόλεις δεν γνωρίζω, αλλά μπορείς να ρωτήσεις τα περιφερειακά νοσοκομεία

ΑΠΟ ΘΕΣ/ΚΗ ΕΙΜΑΙ,

ΘΑ ΠΑΩ ΑΠΟ ΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

Επειδή είναι λίγο ακριβούτσικες, αν θες ρώτησε και στα νοσοκομεία σας.
Είμαι σίγουρη ότι σε ένα απο αυτά θα μπορεί κάποιος να εξυπηρετηθεί.

Πέρη καλοσόρισες,

Η συνήθης διαδικασία για εξετάσεις οπου δεν υπάρχει εξειδικευμένο ιατρείο ανοσολογίας είναι να πάρεις ένα παραπεμπτικό από αλλεργιολόγο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. αφού έχεις κλείσει ραντεβού (είναι καλή περίοδος γιατί δεν είναι σε έξαρση οι αλλεργίες) να πας σε ένα από τα Γ.Ν. της περιοχής σου και να κάνεις τις εξετάσεις. Για καλό και για κακό ρώτα τον αλλεργιολόγο σε πιο νοσοκομείο κάνουν τις ανάλογες εξετάσεις. Αν πάλι δεν θες να μπείς σε αυτή τη διαδικασία, ρώτα κάποιον γνωστό σου (εάν έχεις) μελισσοκόμο.

ΠΑΙΔΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ, ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΤΕ ΠΟΛΥ!