Προσπαθησα να σκεφτω μια λυση στο συγκεκριμενο προβλημα και κατεληξα σε μια αιρετικη ιδεα ,που όμως ομολογω οτι δεν γνωριζω αν και κατα ποσο θα λειτουργήσει.ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ,την αναφαιρω απλα μήπως και θελησει κάποιος να πειραματιστει πανω της.
Βασιζεται στις εξής παρατηρήσεις.
1) Οταν ενώνουμε μια παραφυαδα με ενα αλλο μελισσι με την μεθοδο της εφημερίδας ,ενα μονο ποσοστο απο τις συλλέκτριες τις παραφυάδας ξαναγυρίζουν στην αρχικη τους θεση μετα την συνενωση.
2) σε καθε μεταφορα , ούτως η άλλως ,ενα μέρος των συλλεκτριων χανεται.Σε μια διπλη μεταφορα η απωλεια αυτη θα ειναι διπλη.
3) οι παλιότεροι αναφέρουν, οτι οταν κλεισουμε ενα μελισσι που μεταφερουμε σε νεα θεση για 2-3 μέρες, οι συλλέκτριες του παραμενουν σε αυτην την νεα του θεση.Και αν ακομη αυτο δεν ισχυει σε απολυτο βαθμο ,σιγουρα εχει καποια βαση.
4) στα ορφανα μελισσια παρατηρειται μια ταση δραπέτευσης του πληθυσμου προς κυψέλες που εχουν βασιλισσα.
Η ιδεα λοιπον ειναι η εξής.
Τι θα γινει αν
1)μεταφερουμε την κυψελη στην νεα της θεση
2)τοποθετησουμε μια αλλη στην αρχικη της θεση με 1 μονο πλαισιο γονου προκειμενου να μαζέψει τον πληθυσμο που θα επιστρεψει.(Θα δημιουργησουμε δηλαδη ουσιαστικα μια ορφανη παραφυαδα που στο διαστημα αυτων των ωρων που μεσολαβουν θα συναισθανθει κανονικα την ορφανεια της).
3)το σουρουπο, οταν πλεον οι μέλισσες σταματησουν να πετουν ,μεταφερουμε την νεα αυτη παραφυαδα και την τοποθετησουμε σαν 2ο οροφο πανω απο την αρχικη μας κυψελη,αφου πρωτα παρεμβαλουμε 1-2 φυλλα εφημερίδας.
Το διαστημα που θα μεσολαβησει μεχρι να γινει η ειρηνικη επανενωση των δυο τμηματων του μελισσιου ίσως αποδειχθει ικανο να συγκρατησει το μεγαλυτερο μέρος των συλλεκτριων στην νεα τους θεση.
Δεν το εχω εφαρμωσει ποτε και δεν ξερω πως θα λειτουργουσε.