- mpampis έγραψε:
- NINAS καλημέρα
καταλαβαίνεις την ψυχολογία μου πάντα θα έχω ερωτηματικά αν αυτό που κάνω είναι σωστό, βέβαια μέχρι να αποκτήσω κάποια εμπειρία.
Έχεις δίκιο.
Τα δικά μου συναισθήματα και σκέψεις είναι ότι έχω να κάνω με ένα κόσμο, άγνωστο, που ζεί μέσα σε ένα κουτί, μία κοινωνία με κανόνες και συνθήκες τελείως ξένες σε μένα. Μικροσκοπικά πλάσματα που λειτουργούν τόσο άψογα τόσο τελετουργικά.
Και πάω εγώ η αρχάρια να συνυπάρξω μαζί τους.
Ε! στοιχειωδώς τους οφείλω να έχω το φιλότιμο να νοιάζομαι, να προσέχω, να λογαριάζω δυό και τρείς φορές τα πράγματα πριν κάνω τις επεμβάσεις μου.
Πάντως θα σου πρότεινα να μην αγχώνεσαι.
Τέλεια δεν γίνεται τίποτα γιατι όπως σε κάθε τι που μας συμβαίνει υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο.
Τόπος, χρονική περίοδος, ανθοφορίες, και άλλες συγκυρίες.
Σιγά-σιγά θα βρίσκεις τον τρόπο.
Προσωπικά πιστεύω ότι θεωρούμε το είδος μας -άνθρωπος- σαν αυτό που μπορεί να ορίζει τις παραμέτρους. Μία απο αυτές είναι να προστατεύει αυτά τα πλάσματα που αγαπά, ή χρειάζεται.
Ξεχνώντας τελείως ότι ο Θεός έχει φροντίσει πριν απο μας για αυτά.