Στην χώρα μας λίγες είναι οι περιπτώσεις που χρειάζεται να ταΐσουμε γύρη τα μελίσσια μας... π.χ. στο πεύκο. Γενικά υπάρχει επάρκεια γύρης στο μελίσσι. Αλλά μια καλή μέθοδος είναι όταν βρίσκουμε κάποια πλαίσια με πολύ αποθηκευμένη γύρη (το καλοκαίρι, μετά από τρύγο κλπ) να τα αφαιρούμε από το μελίσσι και να τα βάζουμε στο ψυγείο/κατάψυξη για να μην χαλάσει η γύρη. Τα πλαίσια αυτά τα ξανατοποθετούμε στα μελίσσια το φθινόπωρο, συνήθως μετά το τελευταίο τρύγο ή όποτε τα χρειαζόμαστε για κάποιο μικρό μελισσάκι.
Την δική μου γύρη, αυτή που μαζεύω με παγίδες, την χρησιμοποιώ για ανθρώπινη κατανάλωση. Όποτε χρειάσθηκα να ταΐσω γύρη στα μελίσσια μου, βασικά νωρίς την άνοιξη με μορφή γυρεόπιτας, αγόραζα εισαγόμενη γύρη και έφτιαχνα με αυτή τις πίτες.
giota, μην ξοδεύεις στα μελίσσια την γύρη σου... κατανάλωσε την εσύ και η οικογένεια σου. Αν χρειάζονται γύρη τα μελίσσια σου, αν μαζεύεις... απλά σταμάτα.