Διέγερση-ανάπτυξη σε πεύκο/έλατο

Καλησπέρα,
Με συγχωρείτε για τις απλοϊκές μου ερωτήσεις, αλλά όσο διαβάζω και ασχολούμαι, τόσο οι απορίες αυξάνουν!
Ας υποθέσουμε ότι πάμε τα μελίσσια μας στο πεύκο ή στον έλατο. Επειδή όμως εκεί δεν έχουμε γύρη, δεν έχουμε διέγερση και ανάπτυξη, άρα το μελίσσι μας θα φτωχύνει. Μπορεί η διέγερση να γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις με τη χρήση γυρεόπιτας; Είναι ενδεδειγμένη για αυτή τη χρήση και αν ναι, είναι ικανοποιητική η ανάπτυξη του μελισσιού (ποιοτικά και ποσοτικά) με αυτή την "τεχνητή" μέθοδο;

Φιλε μου και εγω αρχαριος, απ' ο'τι ξερω στα πευκα πας δυνατα, πεινασμενα μελισσια. Επειτα αφου τελειωσει εκει η ανθοφορια και μαζεψεις το μελι σου τα μεταφερεις στην σουσουρα να γονεψουν ξανα και τα βοηθας με γυρεοπιτες ειτε με σιροπακι.

Θοδωρής έγραψε:

Καλησπέρα,
Με συγχωρείτε για τις απλοϊκές μου ερωτήσεις, αλλά όσο διαβάζω και ασχολούμαι, τόσο οι απορίες αυξάνουν!
Ας υποθέσουμε ότι πάμε τα μελίσσια μας στο πεύκο ή στον έλατο. Επειδή όμως εκεί δεν έχουμε γύρη, δεν έχουμε διέγερση και ανάπτυξη, άρα το μελίσσι μας θα φτωχύνει. Μπορεί η διέγερση να γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις με τη χρήση γυρεόπιτας; Είναι ενδεδειγμένη για αυτή τη χρήση και αν ναι, είναι ικανοποιητική η ανάπτυξη του μελισσιού (ποιοτικά και ποσοτικά) με αυτή την "τεχνητή" μέθοδο;

Θεωρητικά ισχύει αυτό που γράφεις, αλλά ειδικά στο πεύκο ο γόνος παίζει να μπλοκάρει έτσι και αλλιώς από την εισροή μελιού, το ίδιο ισχύει και στο έλατο αλλά πρέπει να είναι πολύ καλή χρονιά. Το σύνηθες είναι τα μελίσσια να φροντίζονται μετά την μελιτοέκκριση, είτε με μεταφορά τους σε μέρη με πολλές γύρες (από έλατα σε καστανιές το καλοκαίρι και από πέυκα σε ρείκι το φθινόπωρο), είτε με την τροφοδότηση τους από τον μελισσοκόμο. Γενικά καλό είναι πάντως να μην "ξεχνιούνται" τα μελίσσια στα έλατα και -ειδικά- στα πεύκα γιατι ξεγονεύουν τελείως... πολλούς τους πιάνει απληστία και μετά τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμάζευτα.

Μια άλλη λύση είναι να φυτευτεί κισσός στα μελιτοφόρα πευκοδάση, ώστε με τη γύρη που παράγεται από τον κισσό να συντηρεί σε κάποιο βαθμό την παραγωγή γόνου και να μην πέφτει πάρα πολύ ο πληθυσμός του μελισσιού και έτσι να είναι ευκολότερη η ανάκαμψή του. Αυτό είναι κάτι που θα το δοκιμάσω έχοντας υπόψιν να πάω σε τριόροφη κυψέλη στο τέλος της μελιτοφορίας του πεύκου.

beezy έγραψε:

Θεωρητικά ισχύει αυτό που γράφεις, αλλά ειδικά στο πεύκο ο γόνος παίζει να μπλοκάρει έτσι και αλλιώς από την εισροή μελιού, το ίδιο ισχύει και στο έλατο αλλά πρέπει να είναι πολύ καλή χρονιά. Το σύνηθες είναι τα μελίσσια να φροντίζονται μετά την μελιτοέκκριση, είτε με μεταφορά τους σε μέρη με πολλές γύρες (από έλατα σε καστανιές το καλοκαίρι και από πέυκα σε ρείκι το φθινόπωρο), είτε με την τροφοδότηση τους από τον μελισσοκόμο. Γενικά καλό είναι πάντως να μην "ξεχνιούνται" τα μελίσσια στα έλατα και -ειδικά- στα πεύκα γιατι ξεγονεύουν τελείως... πολλούς τους πιάνει απληστία και μετά τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμάζευτα.    

Κατάλαβα. Θεωρητικά τουλάχιστον, μπορεί να υποστηριχτεί η διέγερση με γυρεόπιτα, όμως η μελιτοφορία του πεύκου είναι μια καλή ευκαιρία για τον μελισσοκόμο να πάρει αρκετό μέλι. Άρα προτιμά να θυσιάσει για μικρό χρονικό διάστημα την ανάπτυξη των μελισσιών με σκοπό να γεμίσει μέλι τις κυψέλες.
Ένα άλλο θετικό είναι και η "καθαρότητα" του πευκόμελου εφόσον δεν υπάρχουν άλλα φυτά τριγύρω σε ανθοφορία.
Kαι ακολούθως, πηγαίνει τα μελίσσια στο ρείκι ώστε να πάρουν τα πάνω τους. Αν προλάβει...
Κατάλαβα σωστά;

Σωστότατα το κατάλαβες. Υπάρχουν βέβαια και περιοχές όπου π.χ. το πεύκο το φθινόπωρο συνυπάχει με το ρείκι και εκεί τα μελίσσια διαττηρούν / ανανεώνουν γόνο... το κακό με αυτές τις περιοχές είναι ότι τις ξέρουν όλοι και είναι λιγοστές, οπότε πλακώνει και η κουτσή μαρία και στο τέλος έχεις μέλια, έχεις γόνο αλλά έχεις και τίγκα βαρρόα ή άλλες ασθένειες, την έχουν πατήσει γνωστοί μου και τρόμαξαν να τα σώσουν μετά... πάντα κάτι χάνεις / κερδίζεις στην μελισσοκομία....

Ευχαριστώ. Άρα στην περίπτωση που ξεκινάμε τη μελισσοκομία, έχουμε πάρει λίγες παραφυάδες και στόχος μας είναι όχι το μέλι αλλά η ανάπτυξη των μελισσιών, προφανώς δεν ενδείκνυται να τα πάμε σε πεύκο/έλατο; Tουλάχιστον την πρώτη χρονιά.

Ετσι φιλε μου και εγω τωρα ειναι δευτερη χρονια και θα παρω καποιες παραφυαδες. Ουτε και φετος θα τα παω στα πευκα θα κοιταξω να τα δυναμωσω και του χρονου εχει ο θεος.

Σ' ευχαριστώ φίλε, σου εύχομαι το καλύτερο για τα μελισσάκια σου!

Θοδωρής έγραψε:

Ευχαριστώ. Άρα στην περίπτωση που ξεκινάμε τη μελισσοκομία, έχουμε πάρει λίγες παραφυάδες και στόχος μας είναι όχι το μέλι αλλά η ανάπτυξη των μελισσιών, προφανώς δεν ενδείκνυται να τα πάμε σε πεύκο/έλατο; Tουλάχιστον την πρώτη χρονιά.

Όχι δεν ενδείκνυνται αυτές οι μελιτοεκκρίσεις για παραφυάδες και ανάπτυξη. Ιδανικές ανθοφορίες για αυτό που θες είναι καστανιά, ρείκι και γενικά ότι φέρνει πολύγύρη μέσα στην κυψέλη.

beezy έγραψε:

Θοδωρής έγραψε:

beezy έγραψε:

Θεωρητικά ισχύει αυτό που γράφεις, αλλά ειδικά στο πεύκο ο γόνος παίζει να μπλοκάρει έτσι και αλλιώς από την εισροή μελιού, το ίδιο ισχύει και στο έλατο αλλά πρέπει να είναι πολύ καλή χρονιά. Το σύνηθες είναι τα μελίσσια να φροντίζονται μετά την μελιτοέκκριση, είτε με μεταφορά τους σε μέρη με πολλές γύρες (από έλατα σε καστανιές το καλοκαίρι και από πέυκα σε ρείκι το φθινόπωρο), είτε με την τροφοδότηση τους από τον μελισσοκόμο. Γενικά καλό είναι πάντως να μην "ξεχνιούνται" τα μελίσσια στα έλατα και -ειδικά- στα πεύκα γιατι ξεγονεύουν τελείως... πολλούς τους πιάνει απληστία και μετά τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμάζευτα.    

Κατάλαβα. Θεωρητικά τουλάχιστον, μπορεί να υποστηριχτεί η διέγερση με γυρεόπιτα, όμως η μελιτοφορία του πεύκου είναι μια καλή ευκαιρία για τον μελισσοκόμο να πάρει αρκετό μέλι. Άρα προτιμά να θυσιάσει για μικρό χρονικό διάστημα την ανάπτυξη των μελισσιών με σκοπό να γεμίσει μέλι τις κυψέλες.
Ένα άλλο θετικό είναι και η "καθαρότητα" του πευκόμελου εφόσον δεν υπάρχουν άλλα φυτά τριγύρω σε ανθοφορία.
Kαι ακολούθως, πηγαίνει τα μελίσσια στο ρείκι ώστε να πάρουν τα πάνω τους. Αν προλάβει...
Κατάλαβα σωστά;

Σωστότατα το κατάλαβες. Υπάρχουν βέβαια και περιοχές όπου π.χ. το πεύκο το φθινόπωρο συνυπάχει με το ρείκι και εκεί τα μελίσσια διαττηρούν / ανανεώνουν γόνο... το κακό με αυτές τις περιοχές είναι ότι τις ξέρουν όλοι και είναι λιγοστές, οπότε πλακώνει και η κουτσή μαρία και στο τέλος έχεις μέλια, έχεις γόνο αλλά έχεις και τίγκα βαρρόα ή άλλες ασθένειες, την έχουν πατήσει γνωστοί μου και τρόμαξαν να τα σώσουν μετά... πάντα κάτι χάνεις / κερδίζεις στην μελισσοκομία....  

Αυτο επαθα και γω περυσι στο πευκο , βρηκα μερος που ειχε και ρεικια , και κουμαριες . Το καλο ειναι οτι μεχρι την ημερα που εφυγα ειχα μεσα στις κυψελες ως και γονο ημερας , Τα ασχημα ηταν πολλα ..... Κατ αρχην αυτο που ειπες με το βαρροα !!! Τρομαξα να τα συνεφερω μετα .
Επειτα το ρεικι μπορει να εδωσε καλυτερη γευση στο μελι μου , ομως το μελι κρυσταλλωσε μεσα σε 2 μηνες !!! Ολοι ξερουμε οτι το πευκο δεν  κρυσταλλωνει πριν το 8αμηνο , οποτε αντε να πεισεις αυτους που το αγορασαν οτι ΔΕΝ ηταν νοθευμενο . Εγω παντως το απολαυσα    

Θοδωρής έγραψε:

Ευχαριστώ. Άρα στην περίπτωση που ξεκινάμε τη μελισσοκομία, έχουμε πάρει λίγες παραφυάδες και στόχος μας είναι όχι το μέλι αλλά η ανάπτυξη των μελισσιών, προφανώς δεν ενδείκνυται να τα πάμε σε πεύκο/έλατο; Tουλάχιστον την πρώτη χρονιά.

Καλησπερα και απο μενα.Ξεκινησα με 2 παραφυαδες και δοξα τον Θεο ανεβαινουν.Δε σκοπευω να τα μετακινω.Η περιοχη που τα εχω ειναι πλουσια σε ρεικι και πευκο...ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΕΥΚΟ!!!Παιζουν και θυμαρια αλλα οχι πολλα.Πιστευετε οτι θα εχω προβλημα το φθινοπωρο που ειναι η εποχη του πευκου;

ethnic69 έγραψε:

Επειτα το ρεικι μπορει να εδωσε καλυτερη γευση στο μελι μου , ομως το μελι κρυσταλλωσε μεσα σε 2 μηνες !!! Ολοι ξερουμε οτι το πευκο δεν  κρυσταλλωνει πριν το 8αμηνο , οποτε αντε να πεισεις αυτους που το αγορασαν οτι ΔΕΝ ηταν νοθευμενο . Εγω παντως το απολαυσα    

μολις ειδα το παραπανω και ρωταω 2 πραγματα.
1.ξερω,και μας ειπαν και στα σεμιναρια,οτι το μελι κρυσταλωνει μονο και μονο λογο της περιεκτικοτητας του σε γυρη.Οπως ξερουμε το πευκο και το ελατο δινουν μελιτωμα και καθολου γυρη.Αρα δεν θα επρεπε να κρυσταλωσει ποτε.εκτος αν εννοεις οτι λογο δασους ειναι και ανθομελο οποτε ναι σε 8 μηνες ισως και να κρυσταλωσει λιγο.
2. με τι εννοεις οτι δεν ειναι νοθευμενο.

mpampis13 έγραψε:

μολις ειδα το παραπανω και ρωταω 2 πραγματα.
1.ξερω,και μας ειπαν και στα σεμιναρια,οτι το μελι κρυσταλωνει μονο και μονο λογο της περιεκτικοτητας του σε γυρη.Οπως ξερουμε το πευκο και το ελατο δινουν μελιτωμα και καθολου γυρη.Αρα δεν θα επρεπε να κρυσταλωσει ποτε.εκτος αν εννοεις οτι λογο δασους ειναι και ανθομελο οποτε ναι σε 8 μηνες ισως και να κρυσταλωσει λιγο.

Ισχύει όντως αυτό;
Έχω διαβάσει -και δείχνει λογικότερο- ότι ο βαθμός ή η ταχύτητα κρυστάλλωσης του μελιού οφείλεται στην αναλογία γλυκόζης/φρουκτόζης που περιέχονται σε αυτό. Γενικότερα όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό γλυκόζης, τόσο εντονότερη και ταχύτερη η κρυστάλλωση.

Θοδωρής έγραψε:

Ισχύει όντως αυτό;
Έχω διαβάσει -και δείχνει λογικότερο- ότι ο βαθμός ή η ταχύτητα κρυστάλλωσης του μελιού οφείλεται στην αναλογία γλυκόζης/φρουκτόζης που περιέχονται σε αυτό. Γενικότερα όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό γλυκόζης, τόσο εντονότερη και ταχύτερη η κρυστάλλωση.

Όντως ισχύει αυτό και εντείνεται ακόμα περισσότερο αν υπάρει μεγάλο ποσοστό γύρης στο μέλι γιατί η δημιουργία κρυστάλλων ενισχύεται λόγω της συσωμάτωσης τους με τους κόκκους γύρης.

αρα ισχυουν και τα δυο?

Nομίζω ότι κυρίαρχος παράγοντας είναι η αναλογία γλυκόζης/φρουκτόζης σε συνδυασμό με το ποστοστό υγρασίας. Η παρουσία γύρης απλώς επιτείνει το φαινόμενο. Άρα δεν είναι ότι το μέλι ελάτου και πεύκου δεν κρυσταλλώνει λόγω έλλειψης γύρης αλλά λόγω της αναλογίας που προαναφέρθηκε.

  Aυτό ακριβώς!