Κατασκευη τελαρου (πλαισιο)

Καλησπερα σε ολους.
Θελω να μαθω αν υπαρχει καποιος κατασκευαστης που να φτιαχνει ακομα τελαρα με το παλιο τροπο, με το πηχακι συγκρατησης κηρηθρας και οχι με το λουκι.

Παιζει να δουμε καμμια φωτο 'η εμεις δεν θα το μαθουμε ποτε?

Μμμμμμμμμμμ.Λιγακι δυσκολο το βλεπω.Καποια στιγμη ισως αν με βοηθησει καποιος.

Αν καταφερεις και περασεις τις φωτο σου στον υπολογιστη μετα ειναι ευκολο, εχουμε αναρτησει αναλογο θεμα αναρτησης φωτο.
Δες την διαδικασια βημα βημα. Στραβαδι και εγω αλλα την παλευω :lol:

Βεβαια παιζει και το αλλο ...............να κανονισουμε μινι συναντηση μελων στην Χαλκιδα . Εμεις θα σου πουμε πως αναρτουν τις φωτο με μοναδικη υποχρεωση να μας δειξεις τα καλυτερα ουζερι :lol:

Ακομα εκει εισται;

LOBE έγραψε:

Ακομα εκει εισται;

Αν ελθουμε προς τα μερη σου εκτος απο ουζερι μιπως εχεις και κανενα μερος να βαλουμε μελισσια για πευκο χωρις να μας λειπουν τα μισα στο τελος????

Μερη για πευκα υπαρχουν πολλα.
Εγω συνηθως δεν προτιμω το πευκο το φοβαμαι,αμεσως μετα το πευκο ανοιγει το κεισουρι αν εχει ριξει και καμια βροχουλα γινεται γλεντι.
Οσο για να μη σου λειψουν τα μισα θα κανεις οτι κανω και εγω.
ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΟΥ..Για αυτο που ρωτησα σαν πιο παλιος μηπως εχεις καμια απαντηση;

Αν περνεις τη μελισσοκομικη η αλλο εντυπο ψαξε στους παλιους κατασκευαστες (μετσοβο) μιπως και τους εχουν μεινει.εχουν σταματισει να τα βγαζουν ,θελουν πολλη δουλια στο περασμα.Αν δεν βρεις, ο μαραγκος στο χωριο μου πιστευω θα σε εξηπυρετησει

Νομίζω πως αν ψάξεις λίγο θα βρεις σίγουρα μεταχειρισμένα... για καινούργια λίγο δύσκολο, ίσως στο Μέτσοβο. Βάλε και μια [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αλλά γιατί τα θες έτσι? μπας και υπάρχει άλλος τρόπος...

Η αληθεια ειναι οτι εχουν λιγη δουλιτσα οχι ομως τοσο πολυ οσο αναφερει ο granazis.Εγω τα νεου τυπου τα χρησιμοποιω 4 χρονια και βλεπω αρκετα μειονεκτηματα,το κυριοτερο ειναι οτι οταν τοποθετηθει το φυλλο στη κυψελη και το βρει ενας μινι καυσωνας πριν το χτισουν οι μελισσες τοτε αυτο απ τη ζεστη λυγιζει και διπλωνει προς τα κατω ενω στα παλια πλαισια
ο πηχυς το συγκρατουσε.
Ενας αλλος λογος ειναι ο καθαρισμος. Το λουκι καθαριζει μονο με βρασιμο(νερο-ποτασσα) ουτε με το φλογιστρο γινεται τιποτα.
Να πουμε και για τη κατασκευη;Τα ξυλα ασταθη κουνιουνται αφου ειναι καρφωμενα με καρφακια που εχουν παχος καρφιτσας, και αν επιχειρησεις να ενισχυσεις λιγο το καρφωμα τοτε ειναι που το κατεστρεψες τελειως γιατι το ξυλο ανοιγει.
Φανταζομαι οτι και εσεις εχεται αντιμετωπισει καποια απο αυτα τα προβληματα.

δεν υπαρχει κανα link να δουμε καμια φωτο?

να καταλαβουμε περι τινος προκειτε

Αυτο ειναι ...............πριν απο σας για σας.
Ουτε λυχναρι να ειχαμε με τζινι

MILIBEE έγραψε:

Αυτο ειναι ...............πριν απο σας για σας.
Ουτε λυχναρι να ειχαμε με τζινι

Ειμαι σιγουρος δεν καταλαβες πως ακριβως πως ειναι.Οι φωτο αυτες δεν ειναι και τοσο διαφωτιστικες για καποιον που δεν εχει δει ποτε αυτο το τυπο τελαρου.Καποα στιγμη οπως ειπα θα αναρτησω δικες μου φωτο.
Αλλα και ετσι να ειναι εγω με το λυχναρι δεν ειχα ποτε ουτε μια καταστρεμενη κηρηθρα.
Εσυ με το πολυελαιο;Για πες μας σου καταστρεφονται;

Να βάλουμε και τα λόγια για τις παραπάνω φώτο και να πούμε και την ιστορία…

Τα «τελάρα» όπως τα λένε οι πιο παλαιοί τα ξύλινα «πλαίσια» την κηρηθροφορέων έχουν συγκεκριμένες διαστάσεις και ο πάνω πήχης έχει μια «τομή» όπου φωλιάζει μέσα σε αυτό το φύλλο κηρήθρας. Ο μελισσοκόμος παλιά περνούσε το φύλλο κηρήθρας ζιγκ-ζαγοτά ανάμεσα στα 4 τεντωμένα σύρματα του πλαισίου και το φώλιαζαν όπως κάνουμε και σήμερα στην εγκοπή του πάνω πήχη. Μετά με ένα ξύλινο εργαλείο (από βέργα κομπουλιάς σε μέγεθος μολυβιού) που την μία άκρη την είχαν κάνει με σουγιά σαν σπάτουλα, το σάλιωναν και πιέζανε το φύλλο της κηρήθρας να κολλήσει μέσα στην εγκοπή. Επιπλέων από κερί που μαζεύανε από τις «γλώσσες» (=νέο-κτισμένη κηρήθρα δίπλα στα πλαίσια σε σχήμα σαν γλώσσα) έφτιαχναν 3 με 4 σβόλους και με αυτούς σφήνωναν τα κεριά ακόμα καλύτερα μέσα στην εγκοπή. Με την παραπάνω μέθοδο δεν έπεφτε το νέο φύλλο και το έκτιζαν οι μέλισσες μια χαρά (1η φώτο). Εκείνη την εποχή υπήρχαν και αμερικάνικα φύλλα κηρήθρας που είχαν ενσωματωμένα κάθετα σύρματα και τα φύλλα ήταν πολύ γερά (2η φώτο). Ο πάνω πήχης είχε μια πλάγια σχισμή ώστε όταν ο μελισσοκόμος αποφάσιζε να αλλάξει τα κεριά του, κοινός να κόψει τα μαύρα «τελάρα», με το ξύστρο έσπαγε το τμήμα αυτό του πλαισίου, απομακρύνοντας το (πηχάκι στη 4η φώτο) και καθάριζε πολύ εύκολα το τελάρο. Το πηχάκι αυτό οι περισσότεροι μελισσοκόμοι δεν το έσπαγαν από την αρχή παρά μόνο όταν ήταν να αλλάξουν το κερί. Υπήρχαν και ίσως κάποιοι ακόμα να δουλεύουν και πιο κοντά πλαίσια (για παραγωγή σεξιόν = κηρήθρα με μέλι) που είχαν εγκοπή και στο κάτω πήχη (3η φώτο) που σε αυτά προκειμένου να περαστεί το φύλλο κηρήθρας «κεντραρισμένα» αφαιρούσαν πρώτα το πηχάκι. Όταν ξαναχρησιμοποιούσαν το τελάρο έκαμναν ακριβώς το ίδιο με την πρώτη φορά αλλά κάρφωναν το πηχάκι «σφηνοτά» για επιπλέον συγκράτηση του φύλλου.

Σήμερα σχεδόν όλοι σταθεροποιούν το φύλλο κηρήθρας με ρεύμα… ζεσταίνονται σαν αντίσταση τα σύρματα και λιώνουν λίγο τα φύλλα και κρυώνοντας μετά τα φύλλα κολλάνε στα σύρματα. ΠΡΕΠΕΙ όμως να τοποθετείτε και σφήνες από γλώσσες ή από ένα κομμάτι φύλλου στην εγκοπή για να σιγουρέψετε ότι τα φύλλα θα μείνουν στη θέση τους. Αποφεύγουμε να τοποθετούμε κεριά για κτίσιμο όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες γιατί όχι μόνο χαλάνε αλλά και κρέμονται δημιουργώντας πολλά κηφηνοκελιά. Ένα άλλο θέμα είναι η ποιότητα των φύλλων. Κάποτε ήταν όλα από γνήσιο (ελληνικό??) κερί μέλισσας τώρα τέτοιες είναι μόνο όσες φτιάχνουν οι μελισσοκόμοι από δικό τους κερί.

Σημείωση. Το θέμα αυτό θα επεξεργαστεί και θα αναρτηθεί σύντομα εκ νέου…