2 κυψέλες ετοιμάστηκαν, βάφτηκαν, μπήκε μέσα πληθυσμός με νέες βασίλισσες, σύνολο πλαισίων σε κάθε κυψέλη 6 τεμάχια. Δόθηκε και ζαχαροζύμαρο για να δυναμώσει. Τα μελίσσια τοποθετήθηκαν μέσα σε ελαιώνα. Αλλά μετά από σκέψη, προβληματισμό και σχετικές συμβουλές από συνφορουμήτες, σχετικά με τους ψεκασμούς (ραντίσματα) του ελαιώνα, οι μέλισσες μεταφερθήκαν σε άλλο μέρος με ακακίες παλιούρι,πεύκο, και γενικά με πλούσια ανθοφορία σε διαφορετικούς χρόνους. Το νερό κοντά, ένα ρυάκι από αρτεσιανό νερό που δακρύζει όλο το χρόνο. Τα πλαίσια έγιναν 10 πριν λίγες ημέρες. Σήμερα βρέχει πολύ (Σάββατο 15 Μάιου 2010) και δεν μπόρεσα να πάω για έλεγχο.
Πριν από 2 ημέρες πήγα μια βόλτα μέχρι τα κορίτσια για να δω πως είναι. Το παλιούρι άρχισε να δίνει και τα ποδαράκια τους ήταν κίτρινα. Οι κυψέλες θύμιζαν αεροπλανοφόρο με τις μελισσούλες να πάνε και να έρχονται. Καθώς περιεργαζόμουν τα παλιούρια, διαπίστωσα ότι ο αριθμός των μελισσών ήταν μεγάλος. Κοιτάω ψιλότερα και βλέπω…αφεσμός! Τώρα; Γκάβακας στα μελισσοκομικά, δεν μου είχε ξανατύχη, τι κάνω; Παίρνω τηλέφωνο φίλο που ασχολείτο γύρο στα 3 χρόνια. Πάω τον παίρνω από την δουλειά, φορτώνω κυψέλη, τελάρα φουσκωμένα και ξεφούσκωτα, ζαχαροζύμαρο και βουρ για το δέντρο. Φοράμε τις στολές μας και με ένα αποφασιστικό τίναγμα οι μελισσούλες από το κλαρί μπαίνουν μέσα στην κυψέλη. Τώρα οι κυψέλες έγιναν τρείς (3).
Εχθές το απόγευμα πήγα μια βόλτα πάλι από τα κορίτσια. Μια χαρά βολτάρουν στα λουλουδάκια. Κάνω και μια βόλτα σε παρακείμενο κτήμα με αμυγδαλιές και να το τσαμπί στην κορυφή. Κυψέλη δεν είχα άλλη άδεια. Τηλέφωνο σε φίλο που είχε κυψέλη στεντ μπάϊ. Επιπλέων ήταν και αίλουρος για να σκαρφαλώσει στην κορυφή της αμυγδαλιάς. Καταφέραμε και το τινάξαμε μέσα στην κυψέλη, αρκετά δυνατό. Το αφήσαμε κάτω από το δέντρο να μαζευτούν και οι αλανιάρες και το βράδυ θα το πηγαίναμε στο μελισσοκομείο μας. Ξέχασα να σας πω ότι παραδίπλα, ένας συνάδελφος είχε πιάσει πριν από μας άλλον αφεσμό και η κυψέλη του ήταν και αυτή στην αναμονή για τις αλανιάρες. Πάμε πίνουμε ένα καφέ μέχρι να βραδιάσει και γυρνάμε να τα πάρουμε. Πουθενά η κυψέλη! Άφαντη! Όπως επίσης και η κυψέλη του συναδέλφου. Μας τις πήραν, σκεφτήκαμε, μήπως μας έκλεψαν και τις άλλες; Τρέχουμε στο μελισσοκομείο και τι βλέπουμε! Όλες οι κυψέλες ήταν εκεί, μαζί και η φρέσκα με τον αφεσμό. Ο συνάδελφο μας τις πήγε στον τόπο μας. Αρχική αγανάκτηση και ο αρνητισμός έγιναν χαρά γιατί ο συνάδελφος ήταν ψυχούλα. Τον ευχαριστούμε όποιος και να είναι.
Φόρουμ 
Blog 
Σαβ Μάης 15, 2010 11:55 am
)
