Περι των τυπων των κυψελων.

Κατα καιρους εχει τεθει το ζητημα του ιδανικου μεγεθους της κυψελης,.Θιασώτες της  μικρης η της μεγαλης κυψελης εριζουν χρονια πανω στο ζητημα.Ειναι γεγονος οτι η πλειονοτητα των ελληνων μελισσοκομων εχει στην  πραξη αναδειξει την δεκαρα  στανταρτ σαν το κυριαρχο συστημα κυψελης ,οχι απο επιλογη τους, αλλα επειδη  ετσι προεκριναν ,πριν πολλα χρονια ,καποιοι ιθύνοντες στην προσπαθεια τους να αναμορφωσουν την μελισσοκομια στην πατριδα μας.Και ειναι αληθεια οτι ο μελισσοκομικος κοσμος  τους οφειλει   τα μεγιστα ,γιατι οντως η μελισσοκομια μας ενισχυθηκε  και προοδευσε χαριν στις αοκνες προσπαθειες αυτων των ανθρωπων ,που μας διδαξαν  τους  νεους  τροπους στην  ασκηση μιας αποδοτικης  μελισσοκομιας.Το ζητημα ομως του ιδανικου μεγεθους κυψελης για τις ελληνικες συνθηκες δεν νομιζω οτι λυθηκε τελεσιδικα, αφου  κατα καιρους επανερχεται με καποια διαφορετικη προταση..Η κυψελη Πελιας,η 8αρα Λαγκστρονθ, ή η κυψελη Ντανταν αποτελουν στην ουσια προτασεις αμφισβητησης της παντοκρατοριας της στανταρτ των 10 πλαισιων.
Προφανως και πανω στο ζητημα εχουν επιχειρηματολογησει αξιολογοι και εμπειροτεροι απο εμενα .Εγω απλα θελω να  εκφρασω τον προβληματισμο μου απο καποιες επιστημονικες ανακοινωσεις, που ξαναβαζουν το ζητημα απο την  πισω πορτα.Ειναι γνωστο οτι υπαρχουν ρατσες μελισσων που δημιουργουν πολυ δυνατες αποικιες, και αλλες που δημιουργουν μετριας δυναμικοτητας αποικιες.Οι ελληνικες ρατσες συγκαταλεγονται μεταξυ των δευτερων, αν και εξαίρεται η εργατικοτητα τους.
Συμφωνα λοιπον με καποιες  ερευνες που διαβασα , η ελληνικη μελισσα (μακεδονικη βασιλισσα) την περιοδο της εντονης δραστηριοτητας ,γενα κατα μεσον ορο 800-900 αυγα την ημερα.Ενω σπανια εχουν παρατηρηθει υψηλοτερες αποδοσεις της ταξης των 1500 αυγων την ημερα.Υπο την προυποθεση οτι αυτο ειναι ετσι,αν υπολογισουμε τον μεσο ορο ζωης της εργατριας την εποχη της εντονης δραστηριοτητας σε 45 ημερες, γινεται φανερο οτι ο πληθυσμος ενος νορμαλ  μελισσιου μπορει να φτασει 900χ45=40500 μελισσες το μεγιστο.Το ξεπερασμα αυτου του οριου δεν ειναι τοσο ευκολο και απαιτει ειδικες τεχνικες και επιπλεον εξοδα(τροφοδοσιες)Στην πραξη βεβαια το ανώτατο οριο πληθυσμου στο οποιο φτανει αυθορμητα ενα μελισσι ελληνικης ρατσας ,μπορει να ειναι ακομη λιγοτερο ,αφου ουτε ολα τα αυγα εκκολάπτονται ,αλλα και ενα ποσοστο των μελισσων χανεται απο διαφορες αιτιες, πριν απο την συμπληρωση αυτου  του οριου των 45 ημερων.Ενα τετοιο  μεγεθος πληθυσμου ομως, μολις  καταλαμβανει τον ογκο περιπου ενος και μισου  πατωματων της στανταρ κυψελης,ή δυο οροφων της οχταρας ,η ενος σωματος της Ντανταν.(Δεν πρεπει να ξεχναμε εξαλλου, οτι ο συνωστισμός ευνοει την παραγωγη) Προφανως μπορει κανεις να υποστηριξει οτι η συγκομιδή και η επεξεργασια του μελιτος απαιτει ,ουτως η αλλως,   επιπλεον χωρο.Αλλα αυτος ο επιπλεον χωρος θα πρεπει κατα την γνωμη μου να  βρισκεται στους μελιτοθαλαμους και οχι στα πατωματα της  γονοφωλιας.Προφανως σαν παραγωγος δεν μου αρκει να σκεφτομαι ,οτι ιδιας δυναμικοτητας μελισσια παραγουν το ιδιο, ανεξαρτητα απο τον τυπο της κυψελης ,αλλα με ενδιαφερει και το  πως κατανεμεται το μελι στις  κηρηθρες και τα πατωματα , για να μπορω ευκολα να το παρω , και για να μην ανακατευονται  τα πλαισια της γονοφωλιας με εκεινα του μελιου .Και επιπροσθετα με ενδιαφερει να παρω καθαρη  παραγωγη απο οσο το δυνατον περισσοτερα μελισσια του μελισσοκομιου μου ,και οχι μονο απο εκεινα που ανταποκρινονται στα στανταρ ενος συστηματος που εχει τις αναφορες του σε αλλους καιρους , σε διαφορετικες περιοχες,και σε αλλη ρατσα.Επομενως ,ειτε θα πρεπει να παμε σε μια βελτιωμενη ρατσα που να ανταποκρινεται στις προδιαγραφες αναπτυξης της δεκαρας στανταρ(πραγμα που δεν ξερω αν αρκει απο μονο του με δεδομενες τις συνθηκες μελιτοφοριας),ειτε θα πρεπει να  παμε σε αλλαγη συστηματος κυψελης,ειτε  θα συνδιασουμε και τα δυο ).
Δεν ξερω ποσο απλοικες μπορει να φαινονται (ή και να ειναι) οι σκεψεις μου ,αλλα θα με ενδιεφεραν  πολυ  οι παρατηρησεις ολων σας, και ιδιαιτερα  οσων εχουν επιλεξει διαφορετικο συστημα κυψελης.

Νομιζω οτι πρεπει να δοκιμάζει ο καθενας ποια κυψελη του δουλευει καλυτερα στην περιοχη του και αποφασιζει μια και η Ελλαδα εχει μεγαλη ποικιλια κλιματικων συνθηκων αλλα και χλωριδας

Αυτό που πιστεύω εγώ είναι πως οι Έλληνες είμαστε πολύ πίσω στην μελισσοκομία όπως φυσικά και σε αμέτρητους άλλους τομείς...Όλα ξεκίνησαν όπως λες κι εσύ όταν κάποιοι αποφάσισαν πως θα χρησιμοποιείται αυστηρά και μόνο κυψέλη langstroth 10 πλαισίων.Βέβαια τότε έγινε για καλό σκοπό και φυσικά βοήθησε τα μέγιστα ώστε να αναπτυχθεί η μελισσοκομία στην Ελλάδα.Πιστεύω όμως ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου αναγκαστικά έπρεπε να κάνουμε κάτι καινούριο,κάτι καλύτερο...

Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό έγινε αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που θα έπρεπε...Και εξηγώ:Αντί λοιπόν, οι καινοτομίες που θα έκαναν τη διαφορά, να ήταν προς όφελος του μελισσοκόμου και της παραγωγής άρα συνάμα και της εργασίας αυτού,έγιναν όλα αντίστροφα και πλέον ο μελισσοκόμος έχει μεγαλύτερο φόρτο εργασίας...Εισήχθησαν οι (κατά την δική μου ταπεινή άποψη) πολύ κακές κυψέλες με κινητούς πάτους...Ναι,μπορεί φαινομενικά και στα λόγια να χειρίζεται ευκολότερα από τον σταθερό...Εϊναι έτσι όμως;;;

Για μένα προσωπικά δεν υπάρχει καλύτερη από την κυψέλη Dadant...Και εννοώ αυτήν των 12 πλαισίων.Οι 10 πλαισίων είναι πάλι για να βολέψει εμάς τους καημένους που μείναμε με τα 10ρια πατώματα langstroth να μην τα πετάξουμε...Φυσικά μιλάμε για Ελλάδα και μάλιστα ηπειρωτική και όχι τα νησιά.Για τα νησιά ίσως είναι υπερβολή!Ας δούμε λίγο τους χειρισμούς επιγραμματικά και ας συγκρίνουμε τις πιο χρονοβόρες δουλειές του μελισσοκόμου μέσα στην χρονιά...

Έλεγχος σμηνουργίας την άνοιξη:Στην lang όπου έχεις φυσικά αναγκαστεί να προσθέσεις πάτωμα έχεις να ελέγξεις τουλάχιστον 20 πλαίσια ενώ πρέπει να κατεβάσεις και το πάτωμα για να κοιτάξεις κάτω!Στην Dadant έχεις 12 πλαίσια και τα κοιτάς πολύ εύκολα.Και στην περίπτωση που έχεις βάλει πάτωμα αυτό είναι μισό και το χρησιμοποιείς μόνο ως μελιτοθάλαμο.Το πολύ πολύ δηλαδή να χρειαστεί να κατεβάσεις ένα μικρό πάτωμα για να κάνεις τη δουλειά σου.

Τρύγος:Στην lang είναι ταλαιπωρία σκέτη...Ειδικά αν τα μελίσσια είναι πατωμένα.Και μη μου πει κανείς ότι δεν τρυγάει φωλιές (ειδικά στο πεύκο που τα περισσότερα μελίσσια πηγαίνουν χωρίς όροφο για να είναι σφιχτά) γιατί μάλλον μας κοροιδεύει.Κι αν δεν κοροιδεύει εμάς κοροιδεύει τον εαυτό του.Στην Dadant έχοντας το μισό πάτωμα για μελιτοθάλαμο τρυγάς πολύ εύκολα όλη τη χρονιά από εκεί και στο τέλος της χρονιάς επίσης πολύ εύκολα τις φωλιές...

Αυτές για μένα είναι οι 2 πιο χρονοβόρες δουλειές του μελισσοκόμου επάνω στο μελίσσι.Υπάρχουν και άλλες όπως για παράδειγμα στο τάισμα αλλά νομίζω ότι εκεί δεν υπάρχουν διαφορές λόγω κυψέλης.

Ας πάμε τώρα και στο μελίσσι.Σε όλους νομίζω πως έχει γίνει πλέον απόλυτα κατανοητό ότι αναπτύσσεται καλύτερα όταν τα πλαίσια είναι βαθιά.Υπάρχουν δεκάδες έρευνες που αποδεικνύουν κάτι τέτοιο.Ένα το κρατούμενο.Δεύτερον,στην Dadant δεν προσθέτουμε πάτωμα για να συνεχίσει τη γέννα η βασίλισσα κάνοντας,όπως λέω εγώ,ακροβατικά για να ανέβει στον όροφο και πιθανώς χάνοντας 1-2 μέρες αν το βάλαμε στην ώρα του και 3-4-5-6 μέρες αν το ξεχάσαμε!Εκεί έχει όλο το χώρο που χρειάζεται για να συνεχίσει να γεννάει αδιάκοπα.Τρίτο κέρδος που πάει περισσότερο στον μελισσοκόμο είναι ότι έχουν μικρότερη τάση για σμηνουργία καθώς ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος.

Όλα αυτά λοιπόν και άλλα ακόμα χαρακτηριστηκά κάνουν για μένα την κυψέλη dadant τρομακτικά καλύτερη της langstroth για τα ελληνικά δεδομένα.Ακόμα και το αρνητικό χαρακτηριστικό του μεγάλου βάρους νομίζω ότι είναι πολύ λίγο για να αναιρέσει όλα τα υπερ του...Το τραγικό όμως της υπόθεσης είναι πως αν ρωτήσεις σε κυψελάδες για να σου φτιάξουν θα σου πουν ότι δεν την έχουν ακούσει καν!!!Γι'αυτό είμαστε πίσω...Γιατί οι παππούδες μας και οι μπαμπάδες μας βολεύονταν με αυτά που είχαν και δεν έψαξαν ποτέ κάτι καλύτερο.Και τώρα οι νέοι που ακολουθούν τις συμβουλές τους αν τους ρωτήσουν θα πάρουν την εξής απάντηση:"Έλα μωρέ,βλακείες,εμείς τόσα χρόνια που δουλεύουμε αυτήν την κυψέλη δεν βγάλαμε μέλια;;; Αν ήταν καλύτερη η άλλη δεν θα την είχε πάρει ο κόσμος;;; "

Τροφή για σκέψη...

Αυτά από εμένα...Ανοιχτός σε συζητήσεις...

TaTakas είπες ότι στην dadant στο τέλος της χρονιάς τρυγάς πολυ εύκολα κ τις φωλιές..
Πως?
αφου τα πλαίσια στη φωλιά είναι πιο μεγάλα πως τα τρυγάς?

Η αξια των κυψελων κρινεται βασικα σε 2 σημεια,και σε αλλα ομως κατα εμε ειναι μικροτερης αξιας. α)συνθηκες διαβιωσης του σμηνους ολο το ετος και β) παραγωγη μελιου.αν δεν γινει δοκιμη 5 ιδιας δυναμικης μελισσιων σε lang και 5 σε dadant επι 3 ετη στην ιδια περιοχη με τις ιδιες επεμβασεις-τροφοδοσιες-μεταφορες τοτε θα εχουμε ασφαλη συμπερασματα.αν καποιος το εχει κανει ας δωσει τις ποσοτητες μελιου ανα κυψελη και τις οποιες παρατηρησεις σε αλλα σημεια.Απο μονη της η κριτικη δεν φτανει χρειαζονται και αποδειξεις

Φιλε melicostas πολυ σωστη η επισημανση σου, οτι χρειαζεται 3χρονη δοκιμασια πριν καταληξει κανεις σε βασικα συμπερασματα.Εγω μαλιστα θα ελεγα, οτι ισως ο χρονος αυτος να ειναι και λιγος, προτου καταληξει σε οριστικα συμπερασματα για ολη την γκαμα των πιθανων τεχνικων διαχειρισης και τα αποτελεσματα τους.Εν τουτοις ,το διαστημα αυτο δεν παυει να ειναι ενας σημαντικος μελισσοκομικος χρονος για καποιον που εχει αποφασισει να επεκτεινει το μελισσοκομειο του και θελει να τον χρησιμοποιηση για τον σκοπο αυτο.Θα χρειαστει πιθανοτατα παγιο υλικο (κυψελες,πατωματα,πλαισια ) που θα πρεπει να αγορασει.Αυτα δεν αλλαζουν ευκολα.Απο αυτη την αποψη η εμπειρια συναδελφων που πιθανα προηγηθηκαν σε αναλογους πειραματισμους θα ειναι πολυ αποφασιστικη βοηθεια στο να σχηματισει μια πιο ολοκληρωμενη εικονα και να αποφυγει πιθανες αστοχιες ή ακομη και πιθανα κατασκευαστικα λαθη.

Γενικά η μελισσοκομία είναι ένα πεδίο όπου σε παγκόσμιο επίπεδο συνεχίζει να εξελίσσεται και δεν υπάρχουν ούτε σταθερές, ούτε παγιωμένες πρακτικές και standards. Tο κακό με την Ελλάδα είναι ότι δεν εξελίσσεται τίποτα και όπως ειπώθηκε πιο πριν, έχουμε υϊοθετήσει ένα συγκεκριμένο τύπο κυψέλης (και χειρισμούς επίσης) χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί μια σοβαρή μελέτη για το αν αυτός ο τύπος είναι συμβατός με τις ελληνικές φυλές μελισσών και τον ετήσιο κύκλο "εργασιών" τους.

Σε ότι αφορά στο πρακτικό του θέματος, τα κινητά πλαίσια και η προσθαφαίρεση ορόφων ισχύει σχεδόν σε όλους τους τύπους σύγχρονων κυψελών οπότε δεν τίθεται θέμα για το αν μια Langstroth είναι πιο πρακτική από μια Dadant (ή το αντίστροφο). Επιθεώρηση, τρύγος, ταίσματα, θεραπείες, γίνονται με τον ίδιο τρόπο. Θέλω να πω δεν μιλάμε π.χ. για μια υποθετική κωνική κυψέλη που θα απαιτούσε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση και άλλους χειρισμούς.

Από εκεί και έπειτα οι "λεπτομέρειες" που ανέφερε ο TaTaKaS στο μήνυμα του είναι που κάνουν τη διαφορά και υπάρχουν ένα κάρο άνθρωποι με άλλο ένα κάρο απόψεις, οι οποίοι υπεραμύνονται των γνώμεων τους σχετικά με το ποια είναι η καλύτερη κυψέλη...8άρα, 10άρα, Dadant κ.ο.κ.

Προσωπικά δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη γιατί απαιτείται όπως ειπώθηκε μακρόχρονη και επισταμένη παρατήρηση "εργαστηριακής"  προσέγγισης προκειμένου να καταλήξει κάποιος σε ασφαλή συμπεράσματα. Αυτό που ξέρω όμως, είναι ότι μέχρι σήμερα, προσπαθούσαμε να εκμεταλλευτούμε σε μεγάλη κλίμακα ένα άγριο είδος όπως είναι η μέλισσα, με βασικό στόχο την πρακτική του όλου ζητήματος, δηλαδή το πως θα κάνουμε πιο εύκολα τη δουλειά μας. Θεμιτό βέβαια, δεν το συζητάω.

Το θέμα όμως είναι ότι η μέλισσα έχει "χούγια" και συνήθειες που έχουν ριζωθεί βαθιά στο DNA της στη διάρκεια εκατομμυρίων χρόνων και είναι λίγο βλακώδες να νομίζει ο homo sapiens ότι θα τα αλλάξει. Το πιο απλό (και κάτι που συζητάγαμε με φίλο πριν λίγο στο τηλέφωνο) είναι ότι η μέλισσα δεν γνωρίζει το "πάνω από τη γονοφωλιά", οπότε πρέπει να τρώει μια σχετική φρίκη όταν τις κατσικώνουμε ορόφους εμμένοντας για πρακτικούς λόγους στην κάθετη ανάπτυξη του σμήνους. Η μέλισσα άπαξ και "δέσει" την κηρήθρα στο βράχο ή στην κουφάλα ή στην καμινάδα ή όπου αλλού, δεν ρίχνει πλάκα να σηκώσει δεύτερο όροφο για να ανοίξει χώρο, αλλά χτίζει παράλληλα κηρήθρες εφαρμόζοντας οριζόντια ανάπτυξη.

Άρα μάνι - μάνι έχουμε το πρώτο και κυριότερο "λάθος" της σύγχρονης μελισσοκομικής πρακτικής. Μπορεί να βολεύει (εμάς) και εν τέλει να λειτουργεί αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και το σωστό ή το πιο αποδοτικό.

Η μέλισσα επίσης στην "άγρια" μορφή της, χτίζει πάντα σε V ή σε πεπλατυσμένο U της κηρήθρες της, δεν φτιάχνει ένα ρηχό παραλληλόγραμμο (Langstroth πλαίσιο) όπου οι κάτω γωνίες του είναι πρακτικά άχρηστες.

Ως εκ τούτων απ΄όλους του τύπους κυψελών που υπάρχουν αυτός που είναι πιο κοντά στις φυσιολογικές συνθήκες διαβίωσης και συμπεριφοράς της μέλισσας, είναι ο Kενυάτικος top bar:

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Μου κάνει εντύπωση που δεν έχει εξελιχθεί λίγο περισσότερο ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις πρακτικές την σύγχρονης μελισσοκομίας παρά θεωρείται "η κυψέλη των φτωχών".

Θα το δοκιμάσω φέτος(κάπως πιο εξελιγμένο και θα σας γράψω τις εντυπώσεις.

υ.γ. Το βαθύ πλαίσιο και κατά συνέπεια η κυψέλη με μεγαλύτερο ύψος απ΄ότι πλάτος είναι νομίζω αυτό που θα αλλάξει προς το θετικό τα πράγματα.

Νομιζω πως δεν ειναι δυνατο στην ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΉ μελισσοκομία να πετύχουμε τελειες συνθήκες διαβίωσης των μελισσών. Υπαρχουν θεματα οπως το βαρος των κυψελων ο ογκος (για να μας διευκολύνει στην μεταφορα) και το κοστος που μας οδηγει σε καποιες επιλογες
Δευτερευοντα ειναι οι συνθηκες (αερας βροχες θερμοκρασιες) αλλα και ποσες κυψελες εχει ο καθενας η ποσες εχει σκοπο να κανει. Δεν μπορουμε να σκεφτόμαστε την άνεση του σμηνους παντα.Αλωστε τα σμηνη οπου βρουν μπαινουν και αναπτυσονται βασει του χωρου που τους βρεθηκε διαθεσημος.
Οπως ειπα και προηγουμενος δοκιμαζουμε και κραταμε οτι μας αρεσει. Δεν υπαρχουν στανταρ στην μελισσοκομια. Τωρα γιατι εγινε στανταρ η langstorm ? Γιατι καθε νεος μελισσοκομος αγορασε απο καποιον παλιοτερο langstorm αλλα και γιατι ολα τα μελισσοκομικα καταστηματα πουλανε περισσοτερο τετοιες πραγμα που οταν εχεις πχ ενα αφεσμο πετάγεσαι στο μαγαζι αγοραζεις μια και το βαζεις (ευκολη λυση) απο το να πας να παραγγειλεις η να πατενταρεις μια dadant πχ.

θα ξαναπώ τη γνώμη μου και μη με σκευτήτε για τεχνοκράτη. χρεισημοποιούμε οι περισσότεροι λαγκστρονθ γιατί είναι φθηνές και συμβατές με όλα τα άλλα εξαρτήματα που υπάρχουν στη δική μας αγορά. στις 8άρες αναπτύσοντε τα σμήνη μας καλύτερα, λόγω συνοστισμού αλλά όταν πάρουν και 3ο πάτωμα είναι ασταθείς κάπως. για το κομμάτι της μελισσοκομικής τέχνης τώρα, α)δεν περιμένουμε ν αναίβει μόνη της η μάνα στον όροφο, αναιβάζουμε πλαίσια με γόνο, β) τον ζητούμενο συνοστισμό τον προκαλούμε εμείς με διέγερση και συνενώσεις, τη σμηνουργία την αποτρέπουμε με έγκαιρο κόψιμο παραφυάδων, δεν την καταστέλνουμε χαλόντας κελιά, δ)για το διαχωρισμό των πλαισίων μελιού από τη γονοφωλιά υπάρχει το βασιλικό διάφραγμα, κτλ... θα έλεγα και ένα κάρο ακόμα χειρισμούς που γράφοντε σε τόσα βιβλία μελισοκομικής τέχνης, ελλήνων που, όπως δίχνουν και τα σεμινάρια και τα συνέδρια, είναι απ΄τους περισσότερο καταρτησμένους και προηγμένους επιστήμονες και μελισσοκόμους. δεν νομίζω ότι είμαστε πολλοί οι μελισσοκόμοι που έχουμε εξαντλήσει τις δυνατότητες του μελισσοκουτιού μας σε αποδόσεις όλων των προιόντων πριν ψαχτούμε με άλλα.

Αγαπητοί συνάδελφοι ανήκω και εγώ στους οπαδούς της Dadant. Και αυτό γιατί οι γόνοι που έχουμε στις στάνταρντ είναι περίπου 10-12 που αντιστοιχούν στις Dadant σε 7-8. Άρα όπως γράφτηκε από φίλο πιο πάνω γιατί να έχω να κατεβάζω όροφο κατά τις επιθεωρήσεις και γιατί να μην αποτρέπω σε ένα ποσοτό επιπλέον τις σμηνουργίες.
Επειδή όμως τίποτα δεν γίνεται χωρίς κόστος (όχι μόνο οικονομικό) ήρθα αντιμέτωπος με τα παρακάτω:
Υπάρχει ένα επιπλέον βάρος και ύψος κατά τις μετακινήσεις τα οποία δεν είναι και φοβερά αλλά και στην περίπτωση που χρησιμοποιούμε μισοπατώματα μηδενίζονται.
Υπάρχει το κόστος της μετατροπής αλλά και αυτό μπορεί όχι να μηδενιστεί αλλά να περιοριστεί. Μπορούμε να πάρουμε έναν όροφο να κόψουμε ένα κομμάτι 5cm για να κάνουμε την προσθήκη στην στάνταρντ και το υπόλοιπο που θα μείνει το κάνουμε όχι μισοπάτωμα αλλά 3/4 που είναι ακόμη καλύτερο (εγώ αρχικά έκοωα ένα όροφο στα 4 και έκανα 4 προσθήκες χρησιμοποιώντας ολόκληρο όροφο). Το μόνο που μένει είναι να βρούμε πλαίσια ή να τροποποιήσουμε λίγο τα υπάρχοντα και να κολλήσουμε τα κεριά. Κεριά που τα κόβουμε κατά 5cm και το μικρό κομμάτι το συνενώνουμε στο πλαίσιο Dadant (γιατί να βρούμε στην Ελλάδα δεν παίζει). Πλάισια Dadant προμηθεύτηκα από κάποιον κατασκευαστή με μικρό κόστος (γιατί κάποιοι τα πουλάνε στο 1.50).
Το τελευταίο πρόβλημα είναι ο μελιτοεξαγωγέας. Σε αυτό εγώ δεν αντιμετωπίζω πρόβλημα γιατί έχω ακτινωτό 8 πλαισίων δικής μου κατασκευής και χωρίς να έχει γίνει με προδιαγραφές Dadant χωράει 4 πλαίσια όχι ακτινωτά αλλά με την επιβάρυνση αλλαγής πλευράς ξεμελίσματος από μένα. Για όσους δεν έχετε αυτή την επιλογή μπορείτε να κάνετε (με μικρό κόστος) έναν άξονα με 2 υποδοχές και σε ένα μικρό βαρελάκι να βγάζετε το μέλι.
Στο φεστιβάλ μελιού είδα με χαρά ότι κόντρα στην αρνητικότητα των εμπόρων-κατασκευαστών μελισσοκομικου εξοπλισμού ως προς τα Dadant την εταιρία technoset που κάνει τις πλαστικές κυψέλες άρχισε να κατασκευάσει προσθήκη για μετατροπή σε Dadant και να εμπορεύεται πλαίσια και επιτέλους ΚΕΡΙΑ!!!!
Πιστεύω θα ακολουθήσουν και άλλοι κατασκευαστές

Δεν μπορώ να μεταφέρω φωτό. Αν θέλει ας μου κάποιος τον τρόπο