Αστοχιες και λαθη

Νομιζω οτι θα ηταν πολυ χρησιμο αν καθιερωναμε μια ενοτητα οπου ο καθενας θα μπορουσε να περιεγραψει μελισσοκομικες αστοχειες και λαθη ,ωστε ολοι να διδασκομαστε απο αυτα.Και ξεκινω πρωτος με ενα θεμα που δεν με κανει καθολου περηφανο και που μου στοιχησε πολυ ,οχι μονο σαν οικονομικη ζημια, αλλα και ψυχολογικα.Πριν απο αρκετα χρονια κρατουσα στο κτημα μου στην περιοχη Ξυλοκαστρου καμια τριανταπενταρια μελισσια.Εκει λογω της αμπελοκαλλιεργειας μαζευονται πολλες σφηκες και σκουρκοι.Οι επιθεσεις στο μελισσοκομιο ηταν διαρκεις και ο αγωνας εναντιον τους συνεχης.Δυστυχως η δουλεια και οι υποχρεωσεις στην Αθηνα ,δεν μου επετρεπαν να βρισκομαι κοντα στα μελισσια οσο συχνα ηταν απαραιτητο.Εν τουτοις με διαφορες παγιδες και δολώματα καταφερνα να κρατω τον αριθμο τους σε ενα υποφερτο επιπεδο.Ωσπου φτασαμε στα τελη Αυγουστου.Αυτην την εποχη ο αριθμος των σφηκων ειναι πολυ μεγαλος.Την φορα εκεινη λοιπον , ενα μεγαλο πληθος απο σκουρκους πετουσε γυρω απο τα μελισσια.Οι μελισσες σαν αντιδραση στις επιθεσεις, ειχαν σταματησει τις πτησεις και κρεμονταν σαν κουρτινα στις εισοδους των κυψελων.Τα μελισσια ηταν πολυ δυνατα και φαινονταν να αντιμετωπιζουν καπως την κατασταση.Για κακη μου τυχη,και πανω στην βιασυνη μου ειχα ξεχασει να παρω μαζι μου τα σχετικα δολωματα (εκεινη την εποχη χρησιμοποιουσα το λανειτ σε κιμα η τονο),και επειδη το κτημα βρισκεται στην μεση του πουθενα και ο χρονος με πιεζε αφορητα ,αποφασισα να βασιστω στην δυναμη των μελισσιων και να επιστρεψω συντομα με τα σχετικα.Εν τω μεταξυ στην ακρη του μελισσοκομιου ειχα μια κενη κυψελη (σφραγισμενη), οπου μεσα ειχα κατι παλιες κηρηθρες και κερια για λιωσιμο.Φαινεται οτι απο απροσεξια δεν την εκλεισα καλα με αποτελεσμα να γινει προσιτη η εισοδος στους σκουρκους τους οποιους τραβηξε εκει η μυρωδια των παλιων κηρηθρων .Η απουσια οποιασδηποτε αντιδρασης τους αποθρασυνε με αποτελεσμα οι επιθεσεις τους στις κατοικημενες κυψελες να ενταθουν.Εξαλλου λογω ζεστης και ηλιοφανειας ειχα τις εισοδους των κυψελων τελειως ανοιχτες για τον καλυτερο αερισμο του σμηνους.(μεγα λαθος υπ αυτες τις συνθηκες)Το τελικο αποτελεσμα ηταν ολοι οι πληθυσμοι να δραπετευσουν απο τις κυψελες λογω μεγαλης ενοχλησης και στην επομενη επισκεψη μου μετα απο 10 μερες(αλλο σοβαρο μου λαθος) δεν βρηκα παρα αδεια κουτια,και λεγεωνες απο σκουρκους να περιφερονται ενα γυρω.Καταλαβαινετε την ψυχολογικη μου κατασταση. Ουτε καν ο τελειως αδαης δεν θα ενεργουσε ετσι !.Η ελειψη οργανωσης , η κακη προετοιμασια ,η αμελεια,η βιασυνη και η ελειψη προσοχης μου στοιχησαν ενα ολοκληρο μελισσοκομιο.

Ωραια ενοτητα Σακη!!
Και πραγματικα θλιβερο αυτο που σου συνεβη.
Ειναι απο τα επαγγέλματα που δεν χωράει το αστο για αυριο...

Εγω ηθελα να ενωσω ορφανο με βασιλευόμενο.
Το ορφανο ειχε φτιαξει κελια.
Λεω ας το ενώσω με εφημεριδα χωρις να χαλασω τα βασιλοκέλια.
Μην το κάνετε. Κοψαν την βασιλισσα.
Προφανως οταν ενα μελισσι εχει βασιλοκέλια δεν αισθάνεται και πολυ ορφανο.

εγώ το ένα λάθος που έκανα αλλά δεν πειραξε και τόσο,ήταν που μάρκαρα μια παλιά βασίλισσα και την έβαλα όπως νά 'ναι στο μελίσσι της.Κατευθείαν την έσφιξαν....δεν με πείραξε και τόσο πήγαινε για άλλαγμα...Αυτό που με πειράζει είναι ότι εδώ και 2 χρόνια δεν τα έριξα το κυνήγι που ήθελα.Κλασσικά λέω από του χρόνου και βλέπουμε...

Απο λαθη αλλο τιποτα! Τον Απριλη εκοψα μικρες παραφυαδες με σφραγισμενα βασιλικελια γιατι βιαζομουν να γινω μεγαλος μελισσοκομος. Αποτελεσμα το βραδυ που εδω ακομα εκανε κρυο οι παραφυαδες δεν μπορουσαν να ζεστανουν το βασιλοκελι και η βασιλισσα δεν μεγαλωνε σωστα η πεθαινε! Συμπερασμα παραφυδες θα πρεπει να κοβονται Μαιο. Επισης την ανοιξη επειδη καποιες βασιλισσες δεν γεννουσαν οπως ηθελα εγω ( νομιζα οτι ειναι αχρηστες) τις αλλαξα με αλλες αγορασμενες χωρις ομως να τις σκοτωσω. Τις κρατησα με πληθυσμο ενος πλαισιου!!!!!! Αποτελεσμα οι <αχρηστες> βασιλισσες εγιναν δυοροφες! Συμπερασμα μην βιαζεσαι ρε μπαγλαμα ασε τις ερμες τις μανες, ξερουν αυτες ποσο να γεννουν.
Εκανα σπορα με το χερι φακελωτη. Σε ενα κιλο σπορο εβαλα 4 κιλα αμμο. Η ποσοτητα του σπορου ειναι για ενα στρεμμα......εγω τον εριξα λογο απειριας στην σπορα σε 500 τμ. Αποτελεσμα η σπορα εγινε πυκνη και τα φυτα αλληλοκαλυπταν το ενα το αλλο. Συμπερασμα αν σπερνεις πρωτη φορα βαλε παραπανω αμμο. Δεν τελειωσα απλα σταματω γιατι θα γινει κουραστικο το κειμενο.

Απο λαθη και εγω αρκετα. Ειχα μια παραφυαδα η οποια κοντευε να γινει 10αρα. Η γεννα της βασιλισσας ομως ειχε οψη μωσαικου. Ετσι μια μερα μου καρφωθηκε στο μυαλο και πανικοβληθηκα οτι εχει αμερικανικη σηψηγονια. Μονο λακο που δεν ανοιξα να το καψω αυτο και μερικα ακομα που παρουσιαζαν τα ιδια συμπτωματα. Τελικα διαβαζοντας καταλαβα οτι ηταν απο την βαρροα. Μια αλλη φορα ηθελα να ενωσω ενα βασιλευομενο με ενα ορφανο. Πηρα λοιπον την παραφυαδα και πηγα στα 50 μετρα να την τιναξω. Ελα μωρε λεω ποσες εργατριες να εχει.... Αποτελεσμα μετα απο 1 λεπτο να εχει δημιουργηθει στρωμα απο μελισσες εξω απο το διπλανο μελισσι πανικος χαχα . Ετρεχα και ψεκαζα μουντοβινα οπου μπορουσα. Η συννενωση εγινε χωρις απωλειες παντος.

Θα σας πω κι εγώ τη δική μου τραγική ιστορία. Έχω πάρει τα μελισσάκια μου σχεδόν ένα μήνα. Όλα πάνε πρίμα. Χτίζουν, φέρνουν γύρες, οι μάνες γενάνε κανονικά. Επειδή είχα θέμα στο να βρίσκω γρήγορα τις βασίλισσες αγόρασα μια συσκευή μαρκαρίσματος. Πάω στο μελισσοκομείο νωρίς το πρωί, καφεδάκι πρωινό, διάθεση εκπληκτική. Ψάχνω να βρώ τις μάνες αλλά όπως πάντα δυσκολεύομαι. Ωραία, πάω στην κυψέλη Νο4. εκεί πάντα τη βρίσκω τη μανούλα. Ανοίγω, σκαλίσω λίγο και, να τη! Στοχεύω και μπαίνει μέσα στη συσκευή. Τη σημαδεύω, περιμένω λίγη ώρα να εξατμιστεί ο μαρκαδόρος και βάζω ένα πλαίσιο ξαπλωμένο πάνω στην ανοιχτή κυψέλη. Εκεί θα εναποθέσω τη βασίλισσα μου γιατί θέλω να σιγουρευτώ πως δεν θα τις την πέσουν οι κόρες της. Όλα έχουν πάει ρολόι. Τι μας απομένει; Μα φυσικά η απελευθέρωση της!
Ανοίγω σιγά σιγά φουσκωμένος από περηφάνεια για το πόσο δεξιοτέχνης είμαι επιβεβαιώνοντας τον εαυτό μου (το χρειαζόμουν) τα όσα έχω διαβάσει και πλέον τα μετουμσιώνω σε πράξη. Τραβάω το πλέγμα του κλουβιού κοιτώντας το πλαίσιο για το που θα την τοποθετήσω. Ξαφνικά βλέπω έχω στριμώξει τη βασίλισσα ανάμεσα στο πλέγμα και το κενό! Γμτ την αποκεφάλισα φώναζα, σκότωσα τη μάνα, σκότωσα τη μάνα! Η συσκευή έπεσε απο τα χέρια και προσγειώθηκε μέσα στην κυψέλη μαζί με την αποκεφαλισμένη μάνα. Μερικές κόρες πήγαν δίπλα της γλύφοντας την. Ένα σύννεφο από μέλισσες πετούσε έξω από την κυψέλη σαν δείγμα λύπης και πένθους.
Από τότε όποτε πάω να σημαδέψω μάνα έχω τα μάτια μου @14@

Χαχααχα εμενα μου εχει τυχει να βρω μανα κατω στο χωμα μετα απο επιθεωρηση και εψαχνα να βρω απο ποια κυψελη λειπει.

Oλοι εχουμε περασει το σταδιο του νεοφωτιστου και πολλοι ειναι ακομη σε αυτο.Η περιεργεια,η βιασυνη,ο ενθουσιασμος για οτι νεο μας οδηγει καθε τρεις και λιγο στην κυψελη.Την πρωτη φορα λοιπον που εκοψα παραφυαδες τους εδωσα ετοιμες αγοραστες βασιλισσες . Ειμουν φυσικα γεματος ενθουσιασμο και αγωνια.Ετσι λιγες μερες μετα την εισαγωγη τους ,ηθελα να δω τις βασιλισσες ,αν τις δεχτηκαν και αν γεννανε. Ξερετε ομως οτι για τον νεο δεν ειναι τοσο ευκολο να ξεχωρισει την βασιλισσα μεσα στο πληθος των μελισσων, ποσο μαλλον αν ειναι αμαρκαριστη και σχετικα ανωριμη.Ετσι καθυστερουσα βγαζοντας εξω ενα-ενα πλασιο και ψαχνοντας το προσεκτικα.Ξαφνικα βλεπω την βασιλισσα να τρεχει νευρικα πανω στην κηρηθρα, ενω καποιες μελισσες προσπαθουσαν να την γραπωσουν.Αυτη ξεφευγε αναστατωμενη και συνεχιζε να τρεχει.Καποια στιγμη βλεπω καποιες μελισσες να την πιανουν και να την κουβαριαζουν.Αμεσως ριχνω καπνο και με το χερι προσπαθω να απομακρυνω τις μελισσες και να την ελευθερωσω . Βρισκει αυτη την ευκαιρια να ξεφυγει και ξαφνικα την βλεπω να πετα στον αερα. Τα χασα! Τωρα τι κανουμε? Οσο να το καλοσκεφτω την ξαναβλεπω να προσγειωνεται πανω στους κηρηθροφορεις.Δεν προλαβαινει ομως να προσγειωθει και αμεσως την μαγγωνουν οι μελισσες και την κουβαριαζουν.Μεχρι να καταφερω να την ελευθερωσω την ειχαν κεντρισει και τελικα την βρισκω ημιθανη στον πατο της κυψελης. Εχασα ετσι απο βλακεια μια νεα βασιλισσα.Αυτο μου εγινε μαθημα ωστε να χειριζομαι τις παραφυαδες και τις νεες μανες με ιδιαιτερη προσοχη μεχρι τουλαχιστον να εκκολαφθει ο πρωτος τους γονος και να περιστοιχιζονται απο τις δικες τους κορες .

Βιασύνη η μόνιμη σύντροφος των νέων μελισσοκόμων...Έχω κόψει παραφυάδα με βασιλικελί....εκκολάπτεται η κυρά και περιμένω να γονιμοποιηθεί. Σιγά μην είχα υπομονή να περιμένω. Ανοίγω σχεδόν κάθε δύο μέρες το μελίσσι για έλεγχο. Βλέπω την κυρά αγονιμοποίητη και κλείνω. Μετά από 2 μέρες πάλι τα ίδια δεν βάζω μυαλό. Το ζάλισα το μελίσσι. Μετά από λίγες μέρες ξανανοίγω...ωπ! δεν βρίσκω την κυρά. Σαν μεγάλος μελισσοκόμος που είμαι βγάζω το συμπέρασμα οτι από το πολύ σκάλισμα κόψαν την μάνα και το μελίσσι είναι ορφανό. Το παίρνω και το κάνω συννένωση. όλα καλά. Μετά από 2-3 μέρες πάω στο σημείο που είχα την κυψέλη και βρίσκω την κυρά εξω από την διπλανή κυψέλη νεκρή. Τι είχε γίνει? Όταν έκανα τον έλεγχο η μάνα ήταν έξω για γονιμοποίηση. Εγώ ο έξυπνος δεν την βρήκα και έκανα συνένωση. Γύρισε η μάνα και μπήκε στην διπλανή κυψέλη αφού την δική της την είχα πάρει (που είχε και το ίδιο χρώμα) την έκοψαν και την πέταξαν από έξω.

Νέος μελισσοκόμος εγώ και αρκετά βιαστικός στο να ανεβάσω τα μελίσσια μου. Στην πριν δύο εβδομάδων επιθεώρηση όλα ήταν μια χαρά και πήγα με νέα γονιμοποιημένη βασίλισσα για το κόψιμο παραφυάδας. Τι συνέβει; το δυνατό μου μελίσσι 8 πλαισίων να έχει κιμωλίαση. Αναγκαστικά έκοψα το άλλο μου μελίσσι 6 πλαισίων και μετά από δύο ημέρες ανοίγω το πορτάκι της βασίλισσας. 4 ημέρες μετά η βασίλισσα δεν έχει βγει γιατί το ζυμάρι ήταν σκληρό και ίσως λόγω του μικρού πλυθησμού της παραφυάδας. Αγχώθηκα. Έλεγα έχει γούστο να αποτύχει η προσπάθεια και να μείνει πίσω το μελισσι και να αναγκαστώ να κάνω συγχώνευση μια και ήταν ήδη μέσα Σεπτεμβρίου και είχαμε μπόλικο κρύο για την εποχή. Καθαρίζω το ζυμάρι όσο μπορώ και ανοίγω δρόμο για να περάσει η βασίλισσα. Μετά από δύο ημέρες η βασίλισσα δεν είχε απερευθερωθεί!!!!! Αμάν λέω τώρα. Θα τη χάσω. Αναγκαστικά την ελευθέρωσα εγώ και από την υπερένταση μου πέφτει κάτω το κλουβί με τη βασίλισσα μέσα!! Την άφησα πάνω στο πλαίσιο και τρεις ημέρες μετά είδα τη βασίλισσα αρχόντισα να βουτά το κεφάλι της σε άδειο κελί και μετά να γυρίζει και να γεννά. Ένα μήνα μετά έχει 4 πλαίσια πλυθησμό και 1 γόνο. Σκεφτομαι μάλιστα να της δώσω ένα πλαίσιο από άλλο μελίσσι να ανέβει.
Το άλλο μελίσσι με την κιμωλίαση μετά από αφαίρεση δύο πλαισίων γόνου, τα περισσότερο προσβεβλημένα, και διεργετική τροφοδοσία με σιρόπι μελιού επανήλθε και έχει 6 πλαίσια πλυθυσμό και 1 γόνο.

Λαθη? Αλλο τπτ.. παλι καλα που υπηρξε κατανοηση απο καποιους αλλα φυσικα κ η σχετικη κατσαδα. Πλεον ειμαι σχεδον 1 ετους μελισσοκομος κ ακομα να συνελθουν τα κοριτσακια μου απ τους βρωμοσκουρκους. Κ το κουλο ειναι πως εχει βρεξει εχει βαλει αερα κ κρυα κ αυτοι εκει! Τεσπα θα σας πω μια εκ των πολλων βλακειων που εκανα στις αρχες. Αφου τα 10αρισα τοτε υπηρχε μεγα ανυπομονησια κ ταυτχρονα μεγα κολλημα μη με κεντρισουν (επρεπε να με κεντρισουν ομως για να καταλαβω τι βλακεια εκανα). Ο καιρος ηλιος με κυνοδοντες κ αερας λιγος. Ανθοφορια μεσα απριλη μπολικη κ λεω ας πεταχτω εως τα κοριτσακια μου να δω τι κανουν. Ηταν η 4η η η 5η επιθεωρηση εντος της ιδιας εβδομαδας ουτε που θυμαμαι. Τεσπα ανοιγω την πρωτη κυψελη χαζευω οκ κλεινω. Με το που φτανω ομως σε ενα που χε δυναμωσει τοτε βλεπω το τσαμπι στην εισοδο κ λεω ωχ! Θα κυνηγαω κανα ζμαρι τωρα.. ανοιγω να ψαξω για κελια. Κελια 0 κεντρια 2 κ το μελισσοκομειο να με κυνηγα οσαν τρελαμενο. Τι ειχα κανει η παντογνωστης! Το μελισσι δουλευε κανονικα εγω με το ανελεητο κολλημα του ωχ θα σμηνουργησει παω να κοιταξω του χα σπασει τα νευρα κ συνεχως καπνισμα κ 10 ωρες να ψαχουλευω το μελισσι κερηθρα προς κερηθρα το κανα επιθετικο. Με το που σηκωθηκε το μελισσι αντι να παω ηρεμα πιο περα κ να αφησω εκει το καπνηστηρι αρχισα να τρεχω δεξια αριστερα κ να κανω βιαιες κινησεις στν αερα κ να καπνιζω συνεχως επανω μου. Αποτελεσμα κ να κουνησω την κυψελη αυτη αλλα κ τις παρακειμενες ετσι ωστε τα κοριτσια να με ακολουθησουν μεχρι το εργαστηριο που ειναι καμια 200αρια μετρα μακρια. Μπρος εγω πισω το μελισσοκομειο. Οσο το σκεφτομαι πλεον γελαω κ λεω καλα μου εκαναν..