Καλησπέρα σας!
Ονομάζομαι Κλεάνθης και είμαι από τα Χανιά Κρήτης είμαι 20 χρόνων και ασχολούμαι με την μελισσοκομία εδω και 2 χρονια περίπου.
Στην οικογένεια μου έχουμε μέλισσες περίπου 35 χρονια τώρα. Όλα ξεκίνησαν όταν ο πατέρας μου (20 χρόνων τότε) καθώς είχε πάει για κυνήγι βρήκε έναν αφεσμο, γύρισε πίσω σπίτι και το είπε στον παππου μου ο οποιος δανείστηκε μια κυψέλη και τα σύνεργα από έναν φίλο μελισσοκόμο και πιάσανε το μελισσάκι.σιγά σιγά με τα χρονια καταφέρανε και είχαν 150 μέλισσακια. Τα μελισσοκομεία τους ήταν σταθερά (εκτος από λίγες εξαιρέσεις ανά τα χρονια ) και το είχαν σαν χόμπι με κυρια ανθοφορία αυτή του θυμαριού καθώς περνούσαν τα χρονια και ενώ ο πατέρας μου δεν μπορούσε να ασχοληθεί με την μελισσοκομία (λόγω προβλημάτων υγείας ) και ο παππούς μου μεγάλωνε κάθε χρόνο όλο και λιγόστευαν τα "μελισακια" και εδώ φτάσαμε πέρσι όπου ο παππούς μου είχε μονο 10 "μελισακια" και αυτά σε αθλια κατάσταση (μέχρι τότε δεν είχα ασχοληθεί ποτε μου σοβαρά με την μελισσοκομία για μένα ήταν απλά το χόμπι του παππου τώρα μετανιώνω για αυτό ) . Μια μέρα λοιπόν μου ζήτησε ο παππούς μου να τον βοηθήσω να ταΐσουμε τις μέλισσες. πήγαμε λοιπόν στο μελισσοκομείο και τότε αυτό που αντίκρισα ήταν φρικτό.. έχω από τις κυψέλες πετούσαν πιο πολλές σφήγκες από ότι μέλισσες και όντας σε αθλια κατάσταση η κυψέλες (με τρύπες και σαπίσματα) η σφήγκες έκαναν party , ανοίξαμε μερικές κυψέλες όπου είχαν τελειώσει και όταν είδα τις μέλισσες "μεζεμενες" σε μια γωνια στην κυψέλη μακρυά από τα κεριά και να σχηματίζουν μια μπάλα περιμένοντας να πεθάνουν σπάραξε η καρδια μου ήταν λες και ένιωθα τον πόνο τους , αυτό που με άγγιξε ακόμα περισσότερο όμως ήταν η θλίψη στα ματια του παππου μου καθώς έβλεπε κάτι που αγαπούσε τόσο πολύ να καταστρέφεται και να μην μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό . Τότε λοιπόν πήρα την πρωτοβουλία και αποφάσισα να σώσω αυτές τις μέλισσες φόρτωσα λοιπόν τις κυψέλες το ίδιο βραδυ στο αγροτικό και τις μετέφερα σε καινούργια περιοχή μετά από υπόδειξη του παππου μου, μετά από πολύ τάισμα και φροντίδα καταφέραμε να μπούμε στον χειμώνα με 5 "μελισακια" Δεν έμεινα όμως εκεί μάζεψα όλες τις παλιές κυψέλες όπου ήταν πεταμένες στα "μελιsoκομια" και οσεs mporousa τις επισκεύασα και αφίσα τα "μελισακια" στις 5 καλύτερες . Ο χειμώνας ευτυχώς μας στοίχισε μονο ένα μελισσάκη το οποιο το ξέκανε η βαρρόα και η "κιμολιασι" . Μπήκαμε λοιπόν συν άνοιξη με 4 μέλισσες οι οποιες όμως δεν είχαν ούτε κεριά ούτε μεγάλο πληθυσμό . ήμουν τυχερός όμως και είχα μια πολύ καλή βασίλισσα όπου με το που μπήκε η άνοιξη "εκτοχεψε" την γεννα τις και πολύ νωρίς ξεκίνησα να κόμπο πουλια από αυτής περισσότερα και από τις άλλες λιγότερα και έφτασα σήμερα να έχω 13 "μελισακια" (δυστυχώς από τις πρώτες μέλισσες έχουν επιζήσει μονο 2 ,1 η καλή και μια την οποια προσπαθώ να σώσω τώρα αλλα θα αναφερθώ σε αυτήν σε άλλο θέμα.)
Το ότι έχω τις μέλισσες αυτή την στιγμή το οφείλω στον πατέρα μου kai στον Παππου μου περισσότερο που όσο μπορεί με βοηθα και μου δίνει τις γνώσεις του .
Και σε αυτήν την μια βασίλισσα όπου Πραγματικά φέτος έκτισε 18 καινούργιες κηρήθρες και έδωσε πληθυσμό και καινούργια πλαίσια στα περισσότερα "μελισακια" μου . Αλλα εκτος όλoις αυτής τις ταλαιπωρίας όπου τις επέβαλα εγώ κάποια στιγμή αρχές τις άνοιξης ο αέρας πήρε το καπάκι τις και 3 μέρες ήταν στο έλεος τις βροχής και τον καιρικών φαινομενων όμως επέζησε!και συνεχίζει να είναι δυνατή και να προσφέρει τον γόνο τις στις άλλες μέλισσες οποτε χρειαστούν ( να σημειώσω ότι η ηλικία αυτής τις βασίλισσας είναι άγνωστη πάντως σίγουρα δεν έγινε πέρυσι η φέτος αλλαγή )
αυτή είναι η ιστορία μου ελπίζω να μην σας κούρασα
Καλός σας βρήκα και ευχάριστο για τις συμβουλές όπου δίνετε στους αρχαριους και σε όσους αγαπούν την μέλισσα