Ανθολόγιο της Ελληνικής γλώσσας.

Αγαπητοί φίλοι του φόρουμ σκέφτηκα να ανοίξω ένα θέμα που θα περιέχει για την σημερινή σκοτεινή εποχή μας κάτι πιστεύω το διαφορετικό.
Ίσως για κάποιους να είναι ενδιαφέρον ίσως για κάποιους άλλους βαρετό.
Το πόσο θα το συνεχίσω θα εξαρτηθεί από το δικό σας ενδιαφέρον.
Θα το ονομάσω Ανθολόγιο της Ελληνικής γλώσσας.
Η βάση του θα είναι να φάνει το πόσο όμορφη είναι η Ελληνική γλώσσα όταν κάποιος την χειρίζεται σωστά.
Και να δημιουργήσει σε αυτόν που θα διαβάζει τα κείμενα όμορφες εικόνες.
Σε τακτά χρονικά διαστήματα θα προσθέτω τέτοια κείμενα.
(μέχρι να με βαρεθείτε.)
Σαν αρχή θα ξεκινήσω με μία προσευχή.

1. Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΟΥ

Κύριε, σάν ἦρθεν ἡ βραδιά, σοῦ λέω τὴν προσευχή μου.
Ἄλλη ψυχή δὲν ἔβλαψα στὸν κόσμο ἀπ’ τὴ δική μου.
Ἐκεῖνοι, ποὺ μὲ πλήγωσαν, ἦσαν ἀγαπημένοι.
Τὴν πίκρα μου τὴ βάστηξα. Μοῦ δίνεις καὶ τὴν ξένη.

Δὲν ἔχω δόξα. Εἶν’ ἥσυχα τὰ ἔργα, ποὺ ἔχω πράξει.
Ἄκουσα τὴ γλυκειὰ βροχή. Τὴ δύσι ἔχω κοιτάξει.
Ἔδωκα στὰ παιδιὰ χαρές, σὲ σκύλους λίγο χάδι.
Ζευγᾶδες καλησπέρισα, ποὺ γύριζαν τὸ βράδυ.

Τώρα δὲν ἔχω τίποτα νὰ διώξω ἢ νὰ κρατήσω.
Δὲν περιμένω ἀνταμοιβή. Πολύ ’ναι τέτοια ἐλπίδα.
Εὐδόκησε ν’ ἀφανιστῶ, χωρὶς νὰ ξαναζήσω...
Σ’ εὐχαριστῶ γιὰ τὰ βουνὰ καὶ γιὰ τοὺς κάμπους ποὺ εἶδα

«Θεῖα Δῶρα» ----------------Ζαχαρίας Παπαντωνίου


--------------[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]-------------

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 1957

εξαιρετική ιδέα.
αν συμφωνείς θα την πλουτίσω με ακούσματα που κατα την άποψή μου αξίζουν

"Ότι μου ανήκει το κουβαλώ επάνω μου" Ε. Καραϊνδρου

Μπραβο και στους δυο σας, με γαληνεψατε !!!!!!

Πολυ ωραια η πρωτοβουλία σου και ευγε.
Λογω της φύσεως του περιεχομενου της όμως ,επετρεψε μου μια μικρη ορθογραφικη διόρθωση στην εισαγωγη σου.
Ειναι το ενδιαφερον (ουδετερο) και ακομη προσθέτω (ρημα)
Ειναι τοσο ενδιαφερον το θεμα που άνοιξες και τόσος ο ενθουσιασμός που μου δημιούργησες με την πρωτοβουλια σου , που ομολογω οτι δεν μπορεσα να αντισταθω στον πειρασμο να διορθώσω τα δυο μικρα αυτα ορθογραφικα λαθη στην εισαγωγη σου,τα οποια ειμαι σίγουρος οτι εγιναν απο κεκτημενη ταχυτητα.
Κατα τα αλλα συνεχιζω να υποστηριζω οτι για τα υπολοιπα θεματα που αναπτυσσονται εδω η γνωση η μη της ορθογραφίας δεν πρεπει να αποτελει ουτε προυποθεση ,ουτε ανασταλτικο παράγοντα για τον οποιονδηποτε να γραψει.

Μολονότι δεν κατάλαβα ακόμα που είναι το λάθος, και που η διόρθωση,

Sakis G έγραψε:

Ειναι το ενδιαφερον (ουδετερο) και ακομη προσθέτω (ρημα)

αλλά και δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει καθώς δεν είναι "θέμα" ορθογραφίας, αλλά ανθολόγιο απο ελλήνων γραφόμενα, προσθέτω ένα ακόμα που θυμάμαι (μια και είμαι εκτός βάσης για να ανοίξω τα τεφτέρια μου), και το φέρνω τελευταία πολύ συχνά στην σκέψη μου.
Βοηθάνε και οι δύσκολοι καιροί βλέπεις....

Μεγάλη μου Παρασκευή, και πως να σε περάσω,
που έχεις δέκα πρωϊνά, και δέκα μεσημέρια,
και δέκα αποβραδιάσματα κι΄ακόμα είναι μέρα.

Παντελής Πρεβελάκης "ο Άγγελος στο πηγάδι"

Αγαπητή ΝΙΝΑΣ τα δυο μικρά λαθάκια που εντόπισα στο αρχικό κείμενο έχουν ήδη διορθωθεί. Ούτως η άλλως δεν ήταν κάτι σοβαρό μιας και τέτοια μικρολάθη, από κεκτημένη ταχύτητα γραφής , κάνουμε όλοι μας κατά καιρούς. Απολογούμαι και ζητώ συγγνώμη αν έδειξα περισσή ευαισθησία για κατι υποδεέστερο του σκοπού της συγκεκριμένης ανάρτησης. Παρασύρθηκα από την φύση του θέματος, που αφορά την ομορφιά της Ελληνικής γλώσσας, Σημασία έχει η αξιέπαινη πρωτοβουλία του φίλου kaz στην οποία επιθυμώ και να συμμετέχω με την παράθεση ενός πολύ τρυφερού ποιήματος του Μαβίλη.

Η ελιά
Στην κουφάλα σου εφώλιασε μελίσσι,
γέρικη ελιά, που γέρνεις με τη λίγη
πρασινάδα που ακόμα σε τυλίγει
σα νάθελε να σε νεκροστολίσει.

Και το κάθε πουλάκι στο μεθύσι
της αγάπης πιπίζοντας ανοίγει
στο κλαρί σου ερωτάρικο κυνήγι,
στο κλαρί σου που δε θα ξανανθίσει.

Ώ πόσο στη θανή θα σε γλυκάνουν,
με τη μαγευτική βοή που κάνουν,
ολοζώντανης νιότης ομορφάδες

που σα θύμησες μέσα σου πληθαίνουν '
ώ να μπορούσαν έτσι να πεθαίνουν
και άλλες ψυχές της ψυχής σου αδερφάδες.

Και για να ελαφρυνω και λιγο το κλιμα μια παραφραση του ιδιου ποιηματοσ απο τον Αχθο Αρουρη


Στην κουφάλα σου φώλιασαν μελίσσι
κλητήρες, τοκογλύφοι και κολήγοι
Γέρικη ελιά, που είνʼ η ζωή σου λίγη
πριν ο φτωχός χωριάτης σε πουλήσει.

Το εισόδημά σου όλο θα ρουφήσει
σα Χάρυβδις το κράτος που σε πνίγει
κι οι δανειστάδες, πουʼ ναι ουκ ολίγοι
θα βάλουνε στο χέρι ό,τι αφήσει.

Πώς σε λυπάμʼ ελιά δυστυχισμένη
δε φτάναν τα παράσιτα κι οι δάκοι
τώρα και το Κουβέρνο σε βυζαίνει

και πίνει το γλυκό σου το λαδάκι
δύστυχη ελιά. Κατάντησες ρημάδι
Κράτος και νόμοι σούʼ βγαλαν το λάδι.

Για εμένα σοφία στον άνθρωπο είναι να μαθαίνει από τα λάθη του.
Αυτό σημαίνει ότι λάθος και αν κάνω χαρά μου είναι να μου το επισημαίνεται. Ίσως και να επιβάλλεται!
Το κεκτημένη ταχύτητα δεν το συχωρώ στον εαυτό μου ,γιατί μου θυμίζει την γλώσσα που τρέχει πριν το μυαλό.
Η γνώση για μένα είναι ένας δρόμος δίχως σύνορα και τέλος.

Θα είναι για μένα πολύ εγωιστικό να νομίζω ότι κάτι κάνω αναδημοσιεύοντας λογοτεχνία ανθρώπων που στην παγκοσμία ιστορία θα μείνουν τα έργα τους για πάντα .
Απλά μου αρέσει να τα διαβάζω και ίσως μέσα από αυτά να ονειρεύομαι έναν άλλο ανθρώπινο χαρακτήρα που θα ήθελα να είχα.
Ίσως είναι αυτό το γνώρισμα τις δικιάς μου γενιάς.
Ο στόχος με το όραμα.
Άλλοι το κατάφεραν άλλοι ακόμα το κυνηγούν.
Ποιος γνωρίζει ; Πάντως κάθε μέρα είναι μια καινούργια αρχή .

Ανεξάρτητα από αυτά, για εμένα είναι χαρά έστω και ένας από το φόρουμ να συμφωνούσε με αυτήν την προσπάθεια μου .
Καταλαβαίνεται λοιπόν πως τώρα αισθάνομαι.

Σας ευχαριστώ προσωπικά έναν έναν που απαντήσατε σε αυτό το νέο θέμα ,και ελάτε όσοι μπορούμε πιο πόλοι να αναστηλώσουμε μέσα από την Ελληνική λογοτεχνία την γλώσσα μας,
Μεγάλα παιδία είμαστε μπορούμε ……..

Θα ήθελα να κάνω μία πρόταση…
εάν κάποιος από το φόρουμ είναι καλός γνώστης του θέματος και μπορούσε, ή ήθελε, κάποια στιγμή να συγκεντρώσει ότι λογοτεχνικό παρουσιασθεί σε αυτό το θέμα, και να το παρουσίαζε σε ένα βιβλίο ηλεκτρονικής μορφής .
Επίσης αν ήταν δυνατόν και επιθυμητό από όποιον ανακοινώνει ένα κείμενο να έδινε και το τελικό συμπέρασμα.
Ίσως να χρειαζότανε και μια ψηφοφορία αξιολόγησης από τους καλούς φίλους του φόρουμ.
Το επόμενο κείμενο που θα αναδημοσιεύσω θα έχει στόχο πώς λίγα χρόνια πριν χρησιμοποιούσαν την τέχνη του λόγου.

.............................[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]....................

Ευχαριστώ.

[quote="kaz"
Μεγάλα παιδία είμαστε μπορούμε ……..
Επίσης αν ήταν δυνατόν και επιθυμητό από όποιον ανακοινώνει ένα κείμενο να έδινε και το τελικό συμπέρασμα.
Ίσως να χρειαζότανε και μια ψηφοφορία αξιολόγησης από τους καλούς φίλους του φόρουμ.
[/quote]

Αγαπητέ Καζ.

μου άρεσε αυτό το μεγάλα παιδιά είμαστε, μπορούμε.
Σίγουρα μπορούμε. Πολύ περισσότερο απο τα άλλα παιδιά, τα μικρότερα (τα νέα), ή αυτά τα μεγαλύτερα (τους ηλικιωμένους).
Νομίζω δική μας δουλειά είναι να φέρουμε σε λογαριασμό κάποια πράγματα.
Ίσως γιατί βιώσαμε με κάποιο τρόπο το πρίν και το τώρα.
Και ακόμα έχουμε τις αντοχές να το κάνουμε.

Δεν καταλαβαίνω όμως αυτό το "περι συμπεράσματος".
Και ακόμα περισσότερο το "περι αξιολόγησης".
Πιστεύω πως δεν αξιολογούνται τα αγγίγματα της ψυχής.

NINAS έγραψε:

Δεν καταλαβαίνω όμως αυτό το "περι συμπεράσματος".
Και ακόμα περισσότερο το "περι αξιολόγησης".
Πιστεύω πως δεν αξιολογούνται τα αγγίγματα της ψυχής.

Αγαπητή NINAS.
Περί συμπεράσματος"
Ναι να έδινε αυτός που παρουσιάζει ένα κείμενο ή ένα ποίημα, περιληπτικά το τι νόημα έχει κατά την γνώμη του.
Δηλαδή ένα τελικό συμπέρασμα όπως συνηθίζεται να λέγεται.
Το λέω(γράφω) αυτό γιατί πολλές φορές υπάρχουν διφορούμενες απόψεις πάνω σε λογοτεχνικά κείμενα ,στοίχους κ.λ.π..

Περί αξιολόγησης
Τώρα για την αξιολόγηση με το σκεπτικό που το θέτεις έχεις απόλυτο δίκιο, πράγματι δεν έκανα σωστή διατύπωση.

Θα αναφέρώ κατά την γνώμη μου δύο ακραία παραδείγματα που αναφέρονται σε στοίχο αλλά δεν αξιολογούνται και τα δυο σε ένα κοινό ανθολόγιο .
<Παρακαλώ να λείπουν τα χαμόγελα.>

ΠΑΡΕ ΤΗΛ ΤΟΝ ΚΕΡΑΤΑ

Πες του καθαρά πως δεν τον θέλεις άλλο
πες του καθαρά πως βγαίνεις και με άλλον
πες του καθαρά πως δεν τον αγαπάς
πες του καθαρά ότι τον απατάς

Πάρε τηλέφωνο τον κερατά
καλύτερα τώρα παρά μετά

Πες του καθαρά και μην τον επαιδεύεις
πες του καθαρά μην τον κοροϊδεύεις
πες του καθαρά πως δεν τον αγαπάς
πες του καθαρά ότι τον απατάς

Πάρε τηλέφωνο τον κερατά
καλύτερα τώρα παρά μετά
------------------------------------------------------

Το δίχτυ

........ έχεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ.
Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που 'ναι γραμμένα σ' εφτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης Άνοιξης αγάπη
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης Άνοιξης αγάπη.
Κι αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι.
--------------------------------------------------------------------

Για έμενα αυτά τα δύο δεν μπαίνουν σε κοινό Ανθολόγιο.

Εάν κάποιος αποφάσιζε κατά την γνώμη μου να τα αξιολογήσει
Το πρώτο θα το έβαζε στην σάτιρα με βαθμό 2.
(λέω 2 γιατί δεν έχει βωμολοχίες αλλιώς 0.)
το δεύτερο στα έντεχνα με βαθμό π.χ. 7.
Επειδή εγώ όμως δεν είμαι ειδικός ή κατάλληλος για τέτοιου είδους αξιολόγηση παρακαλώ μην πάρετε σαν δεδομένο το παράδειγμα μου.

Για τον λόγο αυτόν προτείνω ψηφοφορία αξιολόγησης .
Ε,,, μην ξεχνάμε ζούμε σε μια εποχή δικτατορίας συγνώμη δημοκρατίας ήθελα να γράψω.

Ότι από αυτά που γράφω δεν σας αρέσουν καντε ότι κάνει ο φίλος μου στο σκίτσο.

Ευχαριστώ.

.................[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]...............