Βασικά εγώ φτιάχνω θειαφοπάνια και καίω κάθε περίπου 10 μέρες.. Υπολείμματα από τον καπνό δεν νομίζω να υπάρχουν (μέχρι αποδείξεως του εναντίου βέβαια). Αν σκεφτούμε ότι από παλιά μέχρι και σήμερα τα βαρέλια κρασιού τα απολυμαίνανε με θειάφι??? Και μιλάμε για κρασί που είναι ζωντανός οργανισμός..
Λοιπόν. Θειαφοπάνια φτιάχνω κόβοντας μικρές λωρίδες βαμβακερού υφάσματος σε μέγεθος ενός τσιγαρόχαρτου. Παίρνω ένα παλιό κατσαρολάκι, που το χρησιμοποιώ μόνο για αυτή την δουλειά, και βάζω μέσα λίγο θειάφι. Όταν το βάλεις σε ένα γκαζάκι αυτό υγροποιείτε αμέσως οπότε βάζω μέσα τα πανιά και τα ανακατεύω με ένα ξυλάκι. Τα πανιά ίσα ίσα που βρέχονται. Δεν γεμίζουν.
Προσοχή μεγάλη με την φωτιά γιατί το θειάφι αρπάζει πολύ εύκολα. Τα απλώνω αμέσως γιατι μπορεί να κολλήσουν μεταξύ τους.
Βάζω λοιπόν σε ντάνες των 5 ή 6 ανάλογα και ένα πάτωμα από πάνω άδειο και τα σκεπάζω απο πάνω.
Στο άδειο τοποθετώ ένα μεταλλικό πιατάκι (που να καίγεται) και ανάβω ένα πανάκι. Δεν κάνει φλόγα. το βάζω πάνω γιατί ο καπνός από το θειάφι πάει προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω.
Με αυτό τον τρόπο μπορώ να πω ότι δεν είχα ποτέ προβλήματα από τον κηρόσκορο. Ελάχιστα πράγματα. Αυτό όμως πρέπει να το κάνεις από την αρχή γιατί το θειάφι δεν επηρεάζει το αυγό, άλλα το έντομο. Δηλαδή σε τελάρα που έχουν ήδη, δεν...
Βέβαια όταν είναι να τα τοποθετήσεις στα μελίσσια να τα έχεις αερίσει από την προηγούμενη μέρα.
Μπορεί να υπάρχει και άλλος τρόπος βέβαια..