Περίμενα να φτιάξει λίγο ο καιρός και σήμερα πήγα στα μελισσάκια μου. Αρχίζω την επιθεώρηση από τα δύο πιο αδύναμα, το πρώτο έχει ανακάμψει σε μεγάλο βαθμό, μέλια, γόνος, γύρη, βασίλισα, όλα μια χαρά. Ανοίγω το δεύτερο και να σου στο πρώτο πλαίσιο που βγάζω από τον όροφο, βασιλικά κελιά σμηνουργίας, στο κάτω μέρος της κηρήθρας. Παίρνω το κοπίδι και αρχίζω να τα χαλάω, μερικά κελιά είχαν έτοιμες να βγουν βασίλισες. Καθαρίζω όλο τον όροφο και πάω στο "ισόγειο". Το σκηνικό αλλάζει και τα βασιλικά κελιά είναι όλα στη μέση της κηρήθρας και κάπου εκεί την ψυλιάζομαι για αντικατάσταση. Γόνος σφραγισμένος, πουθενά "φρέσκος", βασίλισα άφαντη. Ξανακοιτάω τα πλαίσια ένα - ένα και επιβεβαιώνονται οι υποψίες μου. Βασίλισα γιόκ. Ευτυχώς που άφησα τα βασιλοκέλια του πατώματος ανέγγιχτα, γιατί ερχόμουν με φόρα...
Παρατηρήσεις:
-Στο συγκλεκριμένο μελίσσι, οι κηφήνες ήταν περισσότεροι σε σχέση με τα άλλα μελίσσια
-Άκουγα έναν υψίσυχνο ήχο απο τις μέλισσες, το μπέρδεψα με το "κλάμα των μελισσών" αλλά τελικά πρέπει να ήταν οι εκολαπτόμενες βασίλισες μέσα στα κελιά τους.
-Κανένα άλλο από τα μελίσσια δεν είχε βασιλικό κελί ούτε για δείγμα.