Apis mellifera Adami η Κρητηκιά

Αυτη ήταν μέλισσα, είπε ένας παλιός μελισσοκόμος!!!
Μέλισσα που είχε ταχτικές όπως:

• 80-200 βασιλικά κελιά στην σμηνουργία
  
• Η παλιά βασίλισσα να μην φεύγει από την κυψέλη αν πρώτα δεν έβγαινε από το κελί της η νέα βασίλισσα
  
• Να συλέγει με ανέμους
  
• Να φορτώνεται χαλικάκια για να μην την παρασύρει ο άνεμος
  
• Να κυνηγάει σφήκες και σβόυρους
  
• Να κατεβάζει 25-30 κιλά μέλι
  

Με λίγα λόγια μέλισσα ανάλογη της δόξας του τόπου της!!!
Κρίμα που η βαρόα την αποδεκάτησε και αργότερα η ανωριμότητα των ανθρώπων την εξαφάνησε.
Μαθαίνω για αυτήν και με πιάνει ένα βαθύ παράπονο και μια στεναχώρια για την άδοξη εξαφάνηση της, αλλά και κάπου μέσα μου θέλω να πιστεύω πως ο Θεός όλο και κάποιες φωλιές θα έχει φυλάξει για να μας τις παραδώσει και πάλι όταν πλέον θα έχουμε συνετιστεί...

Θα ήθελα μια χάρη μόνο, έχω φάει τον τόπο και δεν βρίσκω ουδεμιά φωτογραφία της ούτε για πλάκα... βέβαια χάθηκε εδώ και 30 χρόνια.
Αν κάποιος όμως έχει βρει ας μου στήλει ή αν την έχει δει σε κάνα βιβλίο ας με παραπέμψει σας παρακαλώ! Ευχαριστώ!

Φίλε Γιάννη συγνώμη αν θα σου τη χαλάσω αλλά νομίζω είσαι λίγο πιο ενθουσιασμένος από όσο θα έπρεπε. Δεν το γνωρίζω το είδος αυτό, αλλά χωρίς επιστημονική περιγραφή, χωρίς ούτε καν εικόνα του, νιώθω λες και μιλάμε για το τέρας του λοχνές ή κάποιο άλλο είδος για το οποίο δεν μπορώ να σου αποδείξω οτι δεν ισχύουν τα όσα σου περιέγραψαν αλλά από την αλλή θα κρατούσα και μικρό καλάθι γιατί όυτε αυτοί που τα περιγράφουν μπορούν.

Πολλά ακούμε από παλιούς μελισσοκόμους για τα σμήνη που είχαν αυτοί τότε, όπως πολλά ακούμε και από άλλους παλιούς επαγγελματίες σε άλλες δουλειές, πράγματα που δεν έχουμε δεί ούτε πρόκειτε ποτέ να δούμε. Συγνώμη αν σου τη χαλάω αλλά εγώ πρώτα βλέπω, κρίνω και μετά πιστεύω κάτι (εκτός και αν αποδεικνίεται με κάποιον άλλο αποδεκτό τρόπο).

Γιαννο θα σε στενοχωρήσω και γω . Αυτό που ξέρω εγώ για την κρητικιά φυλή είναι ότι ενώ ήταν όντως πολύ καλή φυλή που μάζευε πολύ μέλι ( δεν ξέρω αν ισχύουν τα άλλα που λες ) , είχε δυστυχώς και ένα μεγάλο μειονέκτημα . Ήταν πολύ επιθετική   !!! Δεν μπορούσες καθόλου εύκολα να επιθεωρήσεις , σου την έπεφτε από μακριά . Τώρα το χειρότερο : Αυτή την φυλή την εξαφανίσατε εσείς οι ίδιοι οι Κρητικοί !!!
Πως ; Αρχίζοντας να εισάγεται βασίλισσες από άλλα μέρη , όπως Μακεδονικές που είναι ποιο ήρεμες , η τις Καυκάσιες ( Τουρκιά ) . Έτσι δυστυχώς άρχισε να ( μπασταρδεύει ) η ράτσα με τις γονιμοποιήσεις που κάνει η Βασίλισσα με διάφορους κηφήνες , και εντελει να γίνει ποιο ευάλωτη , και να καταρρεύσει από Βαρροα . Δυστυχώς τότε οι μελισσοκόμοι δεν ήξεραν πόσο λάθος είναι να φέρνεις βασίλισσες από αλλά μέρη , που έχουν συνηθίσει να επιβιώνουν σε άλλες συνθήκες . Αυτά , μακάρι να έβρισκες αυτή τη φυλή , και μέσω της γενετικής βελτίωσης να διαιώνιζες τη φυλή !!!  

Η apis mellifera adami υπήρξε στην πραγματικότητα και σαφώς δεν είναι προϊόν φαντασίας. Οι τελευταιες μελέτες έδειξαν πως το είδος της έχει σχεδόν εξαφανιστεί και μονάχα υπολείμματα γενετικής υπάρχουν ακόμα. Ανακοινώσεις είχαν γίνει στα χανια το 2010 ή το 2009 στο ΜΑΙΧ.
Ωστόσο πείτε μου ποια φυλή του ελλαδικού χώρου είναι καθαρόαιμη.Εκτός τούτου απόψεις του ύφους για τη δολοφονία της a.m.adami είναι λίγο προσβλητικές. Το ακαρι varroa Jacobsoni εμφανίστηκε στην Ιαβα και σιγά σιγά ξεπέρασε τα τα όρια του νησιού εξαπλώθηκε στην νοτιοανατολική Ασία έφτασε ως τη Σιβηρία καθ τα Βαλκάνια.
Το μειονέκτημα της a.m.adami ήταν πως δεν ήταν ανθεκτικό στην προσβολη και οχι η επιθετικότητα. Χάνονταν ολόκληροι. Πληθυσμοί μελισσών με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή.
Καλό θα ήταν να μη βγάζουμε βεβιασμενα συμπεράσματα...

Επαναφέρω το θέμα στην επιφάνεια μετά από αρκετές σχετικές ερωτήσεις που μου έγιναν τελευταία…

Το θέμα που συζητιέται είναι η “αναβίωση” της φυλής, δηλαδή να ξαναδούμε γνήσια μελίσσια A.m.adami μετά από εφαρμογή σχετικών προγραμμάτων αναπαραγωγής.

Για την μέλισσα της Κρήτης έχουν γίνει μελέτες (μάλιστα από τον πλέον ειδικό της εποχής, τον καθ. Friedrich Ruttner) πριν επιμολυνθεί με γενετικό υλικό από άλλα μελίσσια της χώρας και από αυτές προσδιορίστηκε ως φυλή

Ruttner, F. 1980. Apis mellifera Adami (nssp), Die Kretische Biene, Apidologie 11:385-400.

Όλη η δημοσίευση ως pdf εδώ

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κατά καιρούς έχουν ειπωθεί διάφορα για τα εμφανή χαρακτηριστικά συμπεριφοράς της μέλισσας αυτής και για κάποια υποθετικά γνωρίσματα της και πως πρέπει να αναζητηθούν. Δυστυχώς δεν είναι τόσο απλά όπως παρουσιάζονται ούτε τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται είναι στην ουσία τόσο σημαντικά. Η αναβίωση της μέλισσας σαν επιχείρημα θα είχε ενδιαφέρον αλλά προσωπικά δεν βλέπω κάποιο πρακτικό όφελος και βέβαια το τυχόν αποτέλεσμα δεν θα μπορέσει να χαρακτηριστεί ποτέ ως A.m.adami. Από το εν λόγο έντομο, τα βιομετρικά χαρακτηριστικά είναι αυτά που έχουν σημασία και ο κώδικας DNA... και για τα δύο έχουμε δεδομένα. Αλλά από την στιγμή που δεν υπάρχει πια ζωντανός γνήσιος γενετικά πληθυσμός θεωρώ αδύνατον να αναβιώσει η A.m.adami  και αυτό είναι όντως λυπηρό. Η έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2003 από το Γ.Π.Α. ανέλυσε το γενετικό υλικό από 60 κυψέλες από διάφορες περιοχές της Κρήτης όπου ο πληθυσμός τους ήταν βιομετρικά A.m.adami αλλά γενετικά αποδείχτηκαν παρόμοιες με τους πληθυσμούς μελισσών της υπόλοιπης Ελλάδας. Η έρευνα παρουσιάστηκε και δημοσιεύθηκε με τον πιο επίσημο τρόπο

Harizanis P. & Bouga M. 2003. Genetic structure of the Bee from Crete Island (Greece). XXVIIIth International Apicultural Congress, Final Programme and Book of Abstracts, Ljubljana, Slovenia, p. 6**οχι *τηλ!!!.

και βέβαια αξίζουν συγχαρητήρια στους ερευνητές. Ολόκληρη την μελέτη μπορεί κάποιος να την διαβάσει εδώ

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όσο όμως αφορά τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς που έχουν ειπωθεί για την A.m.adami, αυτά μπορούν να βρεθούν σχετικά εύκολα σε γειτονικούς πληθυσμούς μελισσών που υπάρχουν στην ανατολική Μεσόγειο, μια και υπάρχουν πληθυσμοί με εκπληκτικές ομοιότητες με όσα έχουν γραφτεί για την A.m.adami.

Ως έντομο υπάρχουν δείγματα του σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές και μουσεία της Ευρώπης και μάλιστα μία φωτογραφία από έντομο της συλλογής του Royal Belgian Institute of Natural Sciences (Βρυξέλες) είναι αναρτημένη εδώ

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

και την αναρτώ και εγώ για να έχουμε να βλέπουμε

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Πολλοί κρητικοί μελισσοκόμοι δυστυχώς από άγνοια ή από ρομαντισμό (είμαι πεπεισμένος για το δεύτερο) για την αναβίωση της ή την πεποίθηση πως ακόμα υπάρχει η μέλισσα αυτή υποκύπτουν στο λάθος όταν βλέπουν μέλισσες οι οποίες δίνουν την εντύπωση πως είναι a.m.A. λόγω κυρίως του σκοτεινού (μαύρου) χρώματος.
Σε επικοινωνία που είχα με καθηγητή για αυτήν ακριβώς την παραδοξότητα μου απάντησε πως το σκοτεινόχρωμο οφείλεται στην επιμιξία της βορειοευρωπαϊκής φυλής με άλλες φυλές.

Apis mellifera adami (Ruttner, 1975) – Κρητική μέλισσα
Περιοχή εξάπλωσης είναι η Κρήτη. Σε δείγματα που συλλέχθηκαν από τον Br. Adam
το 1952 διαπιστώθηκε ότι η Κρητική μέλισσα δεν παρουσιάζει κοινά χαρακτηριστικά με
τις μέλισσες της Ηπειρωτικής Ελλάδας αλλά με τις μέλισσες της Ανατολικής και κυρίως
με την Α. mellifera syriaca.

Οι εργάτριες μέλισσες αυτής της φυλής είναι δεύτερες σε μέγεθος μετά τις εργάτριες
της A.mellifera caucasica. Έτσι είναι μεγαλύτερη σε μέγεθος (αλλά μικρότερα φτερά)
και πιο σκοτεινό χρωματισμό σώματος από την A.mellifera ligustica, αν και ζει πιο νότια
απʼ αυτή. Γενικά ο χρωματισμός του σώματος ποικίλλει με σταθερό όμως
χαρακτηριστικό το σκοτεινό θώρακα. Οι κηφήνες είναι χαρακτηριστικά μικρού μεγέθους
με χρωματισμό σώματος ομοιόμορφα σκοτεινό.

Διέρχεται το χειμώνα με επιτυχία ακόμα και σε ψυχρά εύκρατα κλίματα. Η εκτροφή
του γόνου συνεχίζεται καθʼ όλη τη διάρκεια του χειμώνα ενώ παρουσιάζει έντονη
ανάπτυξη από το Φεβρουάριο και μετά φτάνοντας κατά το Μάιο σε 14-18 πλαίσια γόνου.
Η τάση σμηνουργίας είναι έντονη (60-200 βασιλικά κελιά ανά μελισσοσμήνος).

Αν και κάτω από φυσιολογικές συνθήκες παραμένει σχετικά ήρεμη κατά την
επιθεώρηση, γίνεται ιδιαίτερα επιθετική όταν οι συνθήκες γίνουν δυσμενείς (π.χ. στο
ψυχρό κλίμα της Αγγλίας ή εξαιτίας της παρουσίας εχθρού).

Το κείμενο είναι από την πτυχιακή του Σπουδαστή Γιώργου Κωστούλα
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η μέλισσα είναι ένα έντομο που διαιωνίζεται μερικά εκατομύρια χρόνια στον πλανήτη... Οι ιδιότητες που αποκτά με τις διασταυρώσεις και τον χώρο που ζεί, την κάνουν κάθε φορά καλύτερη από την προηγούμενη. Η εξέλιξη των ειδών (που είναι πάντα προς το καλλίτερο και ανθεκτικότερο), δεν μισεί τις διασταυρώσεις. Αντίθετα τις επιδιώκει.

Θα συμφωνήσω ότι η μέλισσα, όπως και οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός, εξελίσσεται προκειμένου να επιβιώσει. Τα δυνατότερα γονίδια μένουν, τα αδύναμα και λιγότερο ανθεκτικά χάνονται και αυτό δεν είναι κάτι που θα πρέπει να μας αναστατώνει. Αυτοί είναι οι νόμοι της φύσης. Από την άλλη όμως, ο άνθρωπος συνέβαλε σε κάτι που από μόνη της η φύση δεν θα έκανε. Έφερε και συνδύασε προς όφελός του είδη και φιλές άσχετες με το γεωκλιματικό περιβάλλον τους. Ένας οργανισμός που στο "σπίτι" του δούλευε άψογα, έξω από αυτό αποδιοργανώνεται. Οι νέες μέλισσες είναι σίγουρο ότι θα προσαρμοστούν, αυτό είναι άλλωστε και η δουλειά της φύσης. Κρίμα όμως που δεν θα είμαστε εδώ για να το δούμε!